Bavodag al 10 jaar lang een unieke kerkervaring
10 JAAR BAVODAG
Wie feest viert, moet terug naar de bron. De Bavodag is niet zo maar ontstaan. De catechisten zullen zich wel herinneren dat er twee dagen georganiseerd werden in het Sint-Bavohumaniora. Een zaterdag en een zondag met telkens zowat 800 vormelingen en catechisten. Dat heette toen ‘vormelingendag’. Dat was in handen van Jokri en de dienst catechese van het bisdom. Toen kwam de vraag: waarom niet méér vormelingen uitnodigen op één superdag?
Maar er was nog meer. Een kind krijgt een naam en een naam staat symbool voor een ideaal. De combinatie van de patroon van het bisdom en de wens om een streefdoel mee te geven aan de jongeren bracht ons op het idee van de heilige Bavo. Dus maar aan de slag om te zoeken wie die heilige eigenlijk wel was, en hoe we die aan onze jongeren zouden kunnen voorstellen op een eigentijdse wijze.
BAVO - EEN INSPIREREND IDEAAL
Bavo was een rijke jongeling die graag ging jagen en die in mooie kleren rondliep en een weelderig leven leidde. Zij naam was Allowin en hij huwde jong met Adilia, een mooie jonge vrouw. “Nu pas ben ik gelukkig.”, zei hij tegen zijn vader, de hertog. De toekomst van deze edelman met zijn edeldame zag er goed uit. Maar het noodlot sloeg toe. Adilia werd ziek en stierf. Plots was Allowin helemaal alleen en troosteloos. Onvoorzien kwam abt Amandus langs bij de begrafenis. Amandus was de stichter van de Sint-Pietersabdij. Bij de abt vond Allowin later troost en tenslotte verliet hij het kasteel om bij Amandus in te trekken in het klooster. Daar leefde hij verder en nam hij de naam ‘Bavo’ aan, wat betekent: ‘de geliefde’. Zijn kroon legde hij aan het altaar, zijn zwaard aan de voeten van het kruis, zijn valk liet hij vliegen.
Van edelman tot monnik, voor God en voor de gemeenschap van de broeders zou hij leven. Later trok hij zich terug in een kleine grot in Mendonk en stierf als een heilige kluizenaar. Dit beeld van de ‘bekeerling’ willen we meedragen bij het vormsel. We keren ons naar Christus, om van Hem uit te vertrekken naar onze wereld.
HAPPENING
In de eerste jaren van de Bavodag keken de vormelingen in de kathedraal naar een filmpje over Bavo. Bij het vormsel kregen ze allemaal een boekje: “Van Allowin tot Bavo”. We begonnen de dag op het Sint-Pietersplein, met zang en muziek, en we besloten de dag ook daar. Activiteiten van catechese, zang, spel in het Zuidpark en gebed in de kathedraal zorgden er voor dat we in dichte drommen door de straten van de stad Gent trokken met rode, blauwe, oranje en groene petten op. Het aantal volwassen vrijwilligers groeide jaar na jaar aan, met ontbijt eerst in de Sint-Pieterkerk, later in de refter van het Sint-Lievenscollege. De slotviering, met een indrukwekkende catwalk, trok alle aandacht van de voorbijgangers. Deze afsluiting kreeg doorheen de jaren wel eens een andere vorm, maar de spirit bleef.
En ’s avonds, ja ’s avonds is ook altijd bijzonder goed geweest! De vrijwilligers worden uitgenodigd in het bisschopshuis. Voor het welkom zorgt een grote tafel waar wijn, cola en fruitsap op hen wachten. Daarna volgt een heerlijk warm avondmaal, met de nodige muzikale begeleiding. Daar ontmoeten tevreden vrienden elkaar na een heel lange dag intens samenwerken. Daar worden ook de organisatoren bedankt, want die hebben wel een heel jaar aan de voorbereiding gewerkt. Dank u wel IJD Gent, JOKRI en alle vrijwilligers!
Bijzonder indrukwekkende momenten kan ik noemen. De zangstonden maakten de sfeer. De catwalks sloten feestelijk af. De catechese, de getuigenissen en het gebedsmoment zorgen voor diepgang. De sms-en naar God werden op groot scherm geprojecteerd tot vreugde van iedereen. Het feestelijke slot is de apotheose van de dag. Het mooiste (tot op vandaag) is wel dat van 2013 geweest toen zo maar even 3 miljoen rode blaadjes neerdwarrelden in de kathedraal als teken van de komst van de heilige Geest over de jonge vormelingen. Dank u wel kuisploeg daarna!
DANKBAAR
De Bavodag is een unieke kerkervaring.
Een echte intergenerationele kerkdag dus. IJD en JOKRI bereiden de weg, de vormelingen engageren zich, de catechisten zijn alomtegenwoordig, de vrijwilligers komt men overal tegen in hun wit jasje met op de rug het BAVO-logo, en de bisschop mag op zoveel mogelijk plaatsen gastheer én deelnemer zijn!
We zijn de stad zeer dankbaar voor de logistieke steun en de politie voor hun begeleiding. Een bijzonder dankwoord aan de catechisten die de jongeren naar Gent brengen en aan de vrijwilligers die de hele dag paraat staan, maar vooral…. veel dank aan de vormelingen en hun ouders. Prachtig!
+ Luc Van Looy
Bisschop van Gent,
de stad van Bavo.