Pet af voor de Pioniers van de Bavodag

De eerste BAVODAG vond plaats in 2007. Op 13 februari waren we dus toe aan de tiende editie. Maar wie weet nog hoe de Bavodag is ontstaan en wat er aan vooraf ging? En hoe begin je daar aan: één dag organiseren in Gent-centrum voor enkele duizenden vormelingen en hun catechisten? Wat speelt er zich allemaal af achter de schermen?... We vroegen het aan pioniers Hugo Depaepe en Dirk Goossens. We spreken met hen in de statige nieuwe ruimte van het Catechetisch Documentatiecentrum in het Sint-Baafshuis. Ook Leen, de echtgenote van Hugo, schuift mee aan.

Hugo: Alles begon eigenlijk nog veel vroeger en wel in het jaar 2000 met de vormelingendagen in Sint-Bavohumaniora. Hans Vandenholen, toen directeur van de dienst parochiecatechese en proost van JOKRI, nam het initiatief. In één weekend werd tweemaal een vormelingendag georganiseerd. Op zaterdag en op zondag ontvingen we telkens zo’n 800 deelnemers in de Groenzaal van Sint-Bavo en in de klassen voor een geanimeerd programma en een stevige catechese rond een Bijbels onderwerp.

Dirk: Zo herinner ik me nog de vormelingendag met als thema “Bouwen op de rots”. Die startte met een onvergetelijk en spectaculair filmpje. Winand Delporte was de leverancier. De groepen knutselden doorheen de dag op een groot kartonnen bord. Die borden namen ze mee naar huis en die kregen een plaats in de parochiekerk.

Leen: Ik zorgde voor de catering en als verpleegkundige stond ik in voor de medische zorgen. Als je nu bedenkt dat we die vormelingendagen organiseerden met zo’n 25 vrijwilligers. Dat waren allemaal JOKRI-begeleiders die vanuit de Ontmoetingsdagen verstand hadden van organiseren. We vormden een hechte ploeg. Toen al begonnen we ook met een stevig ontbijt.

SNEEUWBALLENGEVECHT

En toen kwam bisschop Luc Van Looy….

Dirk: Zijn entree zullen we nooit vergeten. Dat was in 2004 en het had die zaterdag gesneeuwd. En niet zo’n klein beetje… sommige groepen zijn er gewoon niet geraakt die dag. En het eerste wat de bisschop deed, was een stevig sneeuwballengevecht beginnen met de vormelingen!

Hugo: Al snel kwam hij met het idee: “Waarom zouden we niet proberen één dag te organiseren op verschillende locaties in het centrum van Gent? Dan kunnen we veel meer vormelingen bijeen brengen en kunnen we ook echt onze aanwezigheid tonen in de stad.”

En zo geschiedde…

Dirk: Inderdaad. We wisten echt niet waaraan we begonnen. Pieter Nolf en ook zuster Lies De Soete zorgden mee voor de organisatie. Koen Eylenbosch, die gedurende enkele jaren vanuit IJD de BAVODAG coördineerde, was toen al een trouwe vrijwilliger. We hebben nog bijna 5000 deelnemers gehad en ongeveer 600 catechisten. Cijfers om van te duizelen…

Welke logistieke problemen stelden zich bij die eerste editie?

Hugo: Het organiseren van de verplaatsingen! Man, man,… daar heb ik wakker van gelegen! Hoe verplaats je in het centrum van Gent groepen van meer dan 1000 kinderen zonder dat ze elkaar hinderen en op zo’n manier dat het veilig is? Het uitstippelen van die routes, het overleg met de stadsdiensten, … ik zal het allemaal niet licht vergeten. We moesten grote ‘verplaatsingsploegen’ samenstellen en zagen ons aantal vrijwilligers stijgen van 25 naar bijna 200!

Dirk: Dat was niet het enige logistieke probleem, Hugo. Herinner je je nog hoe we het volume WC-papier bepaalden dat we dachten nodig te hebben? (Hugo schudt neen en heeft dat probleem blijkbaar verdrongen…). We hebben dat gedaan door het aantal velletjes te tellen per rol en door de rollen te wegen!

Hugo: Er waren nog andere heroïsche dingen: voldoende afgedankt voltapijt vinden in Flanders Expo om de Sint-Annakerk vol te leggen voor het zangmoment bijvoorbeeld of een nachtwacht organiseren bij het materiaal op het Sint-Pietersplein…

SMAAK KRIJGEN

Waarin bestaat voor jullie de waarde van de BAVODAG?

Dirk: Ik denk soms: het is misschien belangrijker voor de catechisten dan voor de vormelingen. De vormelingen vragen niet echt naar die grote aantallen. Maar voor de catechisten is het een ware bemoediging! We staan niet alleen. Het is een echte kerkdag geworden.

Hugo: … en vergeet niet die bijna 200 vrijwilligers. Dat ze ‘s avonds uitgenodigd zijn in het bisschopshuis voor een bedankingsfeest, betekent zoveel voor hen: jong en oud! Maar natuurlijk gaat het toch allereerst om de vormelingen zelf.

Ik zie het zo: zij krijgen de boodschap mee dat ze geroepen zijn om het geloof te ontdekken, er smaak in te krijgen en er over te vertellen aan anderen. Dat is en blijft de kern.

Die vormelingendagen, in welke formule dan ook, betekenen veel voor Hugo, Leen en Dirk. Dat merk ik in het nagesprek bij een lekkere pizza. En dat geldt zeker ook voor alle andere pioniers en steunpilaren. Eén anekdote moet Hugo nog kwijt: “Op een keer vroegen voorbijgangers me of er een betoging bezig was van de socialistische vakbond omdat er allemaal mensen voorbijkwamen met rode petjes. Gelukkig kwam toen ook de groep met de groene petjes aan op het plein…” Of het nu een rood, groen, blauw of oranje petje is: PET AF VOOR DE PIONIERS!