Pleidooi voor evenwicht en samenwerking

De receptie in het bisschopshuis op de laatste vrijdag van januari sluit traditioneel de nieuwjaarsperiode af. Lees hier de toespraak van de bisschop.

Veel nieuwe gezichten op de traditionele nieuwjaarsreceptie voor de beleidsverantwoordelijken en -medewerkers van de Oostvlaamse gemeenten, stad Gent en provinciebestuur. Lees hier de toespraak van de bisschop:

"Hartelijk welkom en welgemeende wensen voor een mooi jaar 2019.

Het is een jaar vol van uitdagingen, van een nieuwe start voor velen onder u. Sommigen zullen een overstap moeten maken van een meer verborgen leven naar een publieke functie, anderen van een beleidsfunctie naar een leven buiten de schijnwerpers.

We wensen elkaar vrede toe en weten goed dat dit een zoektocht is, persoonlijk én in de brede dimensies van de mensheid. Vrede met uzelf, met iedereen rondom u en ook ver weg, vrede met de schepping, met de toekomst en met wat diep in ons als verlangen leeft.

Ik heb de indruk dat op vele vlakken de mensen op zoek zijn naar evenwicht. U kent de spreuk: “Stop de wereld, want ik vlieg eraf”.

Evenwicht moet gezocht worden wanneer coalities gevormd worden. Evenwicht tussen grootmachten en kleinere spelers op het wereldtoneel. Evenwicht tussen partijpolitiek en algemeen welzijn van alle burgers.

Evenwicht tussen “brossen voor bossen” en de schoolopdracht.

Ik las dat er een evenwicht moet zijn tussen wat we leren over de Romeinen en de aandacht voor het milieu. De jongeren leren ons een les en de instellingen blijken ermee rekening te willen houden.

Evenwicht tussen grote economische bekommernissen en de levensmiddelen en draagkracht van de kleine mens.

Evenwicht tussen de noodzaak van grote kerkgebouwen die nodig waren en de bestemming die kan aangeboden worden.

Evenwicht tussen “deuren openzetten voor vluchtelingen” en behoud van eigen cultuur en maatschappelijke verworvenheden.

Evenwicht tussen een maatschappij die gebouwd wordt op basis van veel vrijwilligerswerk en het regelen door weten en verboden van alles wat beweegt in de samenleving.

Moet ik nog doorgaan...?

Er zijn voldoende redenen om de handen in elkaar te slaan, over alle ideologische, wetenschappelijke, religieuze en leeftijdsgrenzen heen.

We delen allemaal in de polariserende lucht die we dagelijks inademen, we lijden eronder dat op vele vlakken oorlogstaal gebruikt wordt, dat is zeker geen vredesbeweging.

Eergisteren werd op het congres van het katholiek Onderwijs Vlaanderen door 1.500 schooldirecties een engagementsverklaring ondertekend die spreekt van dialoog en openheid naar iedereen toe.
Deze week zijn 150 000 jongeren in Panama met Paus Franciscus, waaronder 100 Vlamingen, om de vreugde van hun leven samen te vieren. Jongeren verbroederen er vanuit de hele wereld (jammer genoeg is daar weinig of niets van te zien in onze media…).
In Rome komen eerstdaags op vraag van de paus alle voorzitters van bisschoppenconferenties samen om grondig het thema van kindermisbruik te bespreken en verder maatergelen te treffen.
Nog in Rome wordt de moeilijke hervorming van de beleidsstructuren afgerond.
In ons bisdom werken we goed samen met de gemeentebesturen voor de uitvoering van de kerkenbeleidsplannen.

Bij dit alles dacht ik aan wat Kardinaal Van Thuàn uit Vietnam schreef, nadat hij jarenlang in de gevangenis verbleef. Hij schreef toen over beleidsverantwoordelijken – en in onze hoedanigheid zijn we dat ergens allemaal:

Gelukkig de beleidsverantwoordelijke die een hoog gedacht en een diep bewustzijn heeft van zijn opdracht.

Gelukkig de beleidsverantwoordelijke die geloofwaardigheid uitstraalt.

Gelukkig de beleidsverantwoordelijke die werkt voor het algemeen belang en niet voor zijn eigen interesse.

Gelukkig de beleidsverantwoordelijke die trouw en coherent blijft. Gelukkig de beleidsverantwoordelijke die eenheid bewerkt.

Gelukkig de beleidsverantwoordelijke die zich inzet voor de realisatie van een radicale verandering.

Gelukkig de beleidsverantwoordelijke die kan luisteren. Gelukkig de beleidsverantwoordelijke die niet bang is.

Gelukkig de beleidsverantwoordelijke die een band van vertrouwen en erkentelijkheid opbouwt en zo werkt aan de toekomst.

Mag ik samenvattend de strategie voor een gezond beleid als volgt omschrijven: Laten we luisteren naar wat leeft, ervoor zorgen dat we alle facetten van wat we hoorden, goed begrijpen. En dan op weg gaan, samen, om de wereld te verbeteren.

Nogmaals mijn beste wensen voor het nieuwe jaar!"