Kardinaal Danneels kwam telkens naar de Kroningsfeesten in Tongeren, zo ook drie jaar geleden. © Jef Moermans
Bisschop Hoogmartens over kardinaal Danneels
Mgr. Hoogmartens herinnert zich nog goed hoe mgr. Godfried Danneels kardinaal gecreeërd werd. Vanaf zijn eigen bisschopswijding in 1997 mocht hij hem ook dertien jaar als voorzitter van de bisschoppenconferentie kennen en waarderen.
De bisschop van Hasselt haalt herinneringen aan Godfried Danneels op in drie puntjes.
Ik was student in Rome toen mgr. Godfried Danneels in februari 1983 door paus Joannes Paulus II kardinaal werd gecreëerd, vertelt de derde bisschop van Hasselt, mgr. Patrick Hoogmartens. De aartsbisschop van Milaan, mgr. Carlo Maria Martini, was toen ook bij. Ik herinner mij nog goed de hooggespannen verwachtingen over die twee nieuwe kardinalen. Danneels had enkele jaren tevoren bemiddeld toen de Nederlandse kerk onder polarisering dreigde te bezwijken, zijn capaciteiten als verzoener waren al bekend. Maar Danneels had ook al naam gevestigd als gewaardeerd geestelijk auteur en spreker.
Wij lazen Danneels al toen we nog seminarist waren, vertelt mgr. Hoogmartens. Net zoals duizenden Vlamingen later zijn jaarlijkse kerst- en paasbrochure hebben gelezen. De kardinaal verstond als geen ander de kunst om erg gevat te spreken en te schrijven over geloof en de moderniteit. Hij geloofde rotsvast in de helende kracht van het geloof, ook in een geseculariseerde samenleving. Hij heeft daar ook in de media vaak van getuigd en deed dit zo goed, dat hij al gauw de spreekbuis bij uitstek van de kerk in ons land werd. Toen de kardinaal in de zaak-Vangheluwe werd meegesleept, heeft hij pijnlijke onmacht gevoeld.
Vooral spiritualiteit en liturgie droegen de interesse weg van kardinaal Danneels; liturgische hoogfeesten konden hem echt deugd doen, vertelt mgr. Hoogmartens. Zo kwam hij voor de Kroningsfeesten telkens naar Tongeren en toen hij zich bij de laatste Virga Jesse-ommegang niet sterk genoeg meer voelde om naar Hasselt te komen, belde hij mij daarover met spijt in het hart op. Hij koesterde trouwens het Virga Jesse-beeldje dat hij bezat. De kardinaal zocht ook graag de rust van het bedevaartskapelletje van Heppeneert op om er te bidden.