Gedachtenisviering voor één overledene

Sommige families wensen een aparte en uitgesproken persoonlijke viering om hun dierbare overledene te gedenken. De gemeenschap kan samenkomen voor de gedachtenis van één - of meerdere overledenen bv. van éénzelfde familie - op een weekdag in de avond of op het gewone uur van de uitvaartliturgie (maandag – zaterdag om 10u30).

Een persoonlijke verwelkoming van de rouwende familie bij het toekomen in de kerk en begeleiding tot vooraan waar voor hen de nodige plaats is voorzien (in samenspraak met de familie), laat hen voelen dat de gemeenschap hen steunt in hun verdriet. Vooraan staat het (processie)kruis en de brandende paaskaars klaar. Bij deze kaars kan een foto van de overledene geplaatst worden en een kaarsje dat na de verwelkoming door iemand van de familie aan het licht van de paaskaars ontstoken wordt. Ook het gedachteniskruisje, dat bij de uitvaart op de kist werd gelegd en in de kerk bewaard blijft, ligt/staat bij de foto en het kaarsje of kan door iemand van de familie bij de foto gelegd/gezet worden na het ontsteken van het kaarsje. Eventueel kunnen ook bloemen of ook een toegevoegd symbool, eigen aan de overledene, vooraan geplaatst of tijdens de verwelkoming aangebracht worden.

Voor het verloop van deze viering volgen we het stramien van de uitvaartliturgie, uiteraard zonder de afscheidsgebeden.

Daar waar mogelijk is het wenselijk dat de familie zoveel mogelijk in de viering betrokken wordt.

Zo kan een familielid het welkomstwoord uitspreken of eventueel iets kort vertellen bij het aangebrachte symbool. Ook in het gebed om vergeving kan er betrokkenheid zijn van de familie. Zo kan een familielid de eerste lezing voorlezen.

Tijdens de voorbede kan er gebeden worden voor de overledene die wij vandaag met velen gedenken, voor de familie dat dit samenzijn met velen hen kracht mag geven, voor alle overleden familieleden van N. en voor allen van wie wij in de voorbije tijd hebben moeten afscheid nemen en voor onszelf, onze verbondenheid met elkaar bij dit overlijden, in deze coronatijd...

Na het Onzevader is er ruimte voor een lied of meditatieve tekst ter overweging, gekozen door de familie.

Eventueel kan ook hier een persoonlijk woordje uitgesproken worden vanwege de familie.

Na het slotgebed en de zending en de zegen door de voorganger, kunnen de aanwezigen uitgenodigd worden voor een laatste groet. Deze groet kan gebeuren met een buiging voor de foto van de overledene. Hierbij kan het uitdelen van het gedachtenisprentje plaatsvinden, eventueel door de familieleden. Zo is er een kans tot ontmoeten.

Vanuit de gemeenschap kan bij het buitengaan een kleine attentie (theelichtje, kaartje,…) aangeboden worden aan alle aanwezigen. Of er kan voor de rouwende familie in het bijzonder een attentie voorzien worden om bijvoorbeeld op het graf te gaan neerleggen.