Intense geloofsweg naar Pasen

De catechumenen in het bisdom Hasselt kenden de voorbije jaren een uitzonderlijke geloofsweg naar Pasen. Ja, u weet wel waarom. Desalniettemin slaagden hun begeleiders er telkens in om op een creatieve manier een gedegen invulling te geven aan het catechumenaat. Dit jaar verliep alles alvast vlotter voor de zes mannen en de zes vrouwen die in de paasnacht de drie initiatiesacramenten in hun parochie mogen ontvangen: doopsel, eucharistie
en vormsel.

Eén van hen is Elena Vandendriessche (32) uit Zolder. Zij wordt op 16 april om 19 uur gedoopt in de Heilig Hartkerk in Boekt. Ik wilde me eigenlijk vorige zomer al laten dopen samen met mijn zoontje van één, Julian, maar het volwassenenparcours verloopt net iets anders, lacht ze. 

Sinds het najaar van 2021 komt Vandendriessche maandelijks enkele uren samen in de Heilig Hartkerk met parochieassistent Brigitte Vandenbosch, priester Ghislain Agognon en een groep vrijwilligers. Ik ben hen dankbaar
dat ze daartoe hun tijd namen. Ze leerden me op een heldere manier de belangrijkste figuren uit de Bijbel kennen, evenals de liturgie en de sacramenten. We spraken ook over een bepaald thema. Het deed me als het ware wandelen met God. Vroeger ging ik met mijn opa en mijn zus mee naar de Evangelische Kerk.

Al van jongs af voelde ik de vreugde en de schoonheid van het geloof.

Jezus’ boodschap leert ons immers goed te zijn voor elkaar. Hij is ons voorbeeld. Toegegeven, na mijn marketingopleiding aan de hogeschool PXL in Hasselt werd mijn leven drukker en verdween alles wat naar de achtergrond. Ik was er niet meer zo intens mee bezig. De drukte van het alledaagse leven onderdrukte mijn geloofservaring, zeg maar.

In 2015 trokken Elena Vandendriessche en haar Italiaanse partner Matteo voor een zogenoemde werkvakantie naar Australië. Ze gingen er beiden aan de slag in een hotel en konden zo hun Engels flink bijschaven. Al die tijd verbleven we bij een Grieks-orthodoxe man, die met veel bezieling kon praten over zijn geloof”, zegt de Zolderse doopleerling. „We gingen ook geregeld naar de Hillsong Church, een intense gemeenschap van alledaagse mensen die met veel muziek en dans Jezus centraal plaatsen in alles wat ze doen. Die Grieks-orthodoxe man inspireerde me mateloos. We hadden telkens boeiende geloofsgesprekken. Het was hij die me dan ook aanmoedigde om, eens terug in België, me te laten dopen in de katholieke Kerk, de plek waar ook mijn partner en diens familie zich thuis voelen.

Ik ben ervan overtuigd dat onze paden zich niet zomaar kruisten.

De man schonk me bovendien een bijzondere paternoster, die hij ooit kreeg van zijn moeder. Het is een juweel waaraan ik hecht. Ik zal het dan ook met trots dragen bij mijn doopsel in de paasnacht.

Intussen ontvangt Elena Vandendriessche niets dan lovende woorden voor de keuze die ze maakte. Een stap die anno 2022 niet vanzelfsprekend is. In de kerk spreken ouderen me aan en ze moedigen me aan in mijn
keuze, zegt ze. Het is iets wat ik ook oprecht wil. Ook mijn onmiddellijke omgeving reageert respectvol. Iedereen is opgetogen. Mijn partner is mijn peter en mijn schoonzus mijn meter. Mijn familie en vrienden zullen er ook zijn. Ze steunen me voluit.Ik hoop dan ook dat ik contact kan blijven houden met mijn begeleiders om te kunnen voortgroeien in geloof. Ik geniet heus van die momenten samen. Op termijn zou ik me ook willen
engageren in het parochiale leven, maar voorlopig vraagt mijn zoontje nog veel energie van me. Hij zal er alleszins bij zijn in de paasnacht. Daar ben ik blij om.

Nadien zullen we mijn doopsel vieren, met bubbels en uiteraard met pizza.