Tertio over ‘Uw hand in mijn hand’: zo onvoorwaardelijk mogelijk
De titel, ‘Uw hand in mijn hand’, benadrukt meteen al de grondgedachte ervan: God wil de lijdende en stervende mens nabij zijn, Hij laat mensen nooit vallen, wat er ook gebeurt, schrijft Tertio-redactrice Frederique Vanneuville. Met deze tekst willen de bisschoppen vooral pastoraal werkenden een hart onder de riem steken bij hun kostbare taak. Die waardering zal velen goed doen. Ze erkennen dat het ook voor pastores lang niet evident is bij stervenden aanwezig te zijn en te blijven, ook in situaties van onmacht en zeker wanneer mensen uitspreken dat ze verlangen naar de dood.
Duidelijk weerwoord
Uw hand in mijn hand herhaalt niet nogmaals de argumenten tegen euthanasie die reeds in de verklaring van 1994 uit de doeken werden gedaan en die in het heetst van de politieke strijd in twee brieven in 2001 en 2002 kracht werden bijgezet. Wel bevat de tekst een duidelijk weerwoord tegen het verwijt dat het kerkelijke euthanasiestandpunt het verlangen naar een menswaardig levenseinde niet au sérieux neemt en onbarmhartig is.
Wat de goegemeente ook moge denken, de Kerk laat een stervende nooit in de steek, ook niet wie de vraag naar euthanasie stelt en zelfs niet wie de wettelijke procedure heeft opgestart.
Oncomfortabele spagaat
Zolang niet helder is hoe de pastorale keuze voor volgehouden nabijheid, het behoeden van de gewetensvrijheid van iedere gelovige en de zorg voor de rechte leer zich tot elkaar verhouden, blijft de oncomfortabele spagaat en botst de belofte van Gods onvoorwaardelijke nabijheid op de geldende restricties inzake toegang tot sacramenten en rituelen, merkt Frederique Vanneuville op. Dat de normalisering van euthanasie toeneemt, ook onder katholieken, is een extra reden om hierin meer helderheid te scheppen. Om diezelfde reden had er een krachtiger geluid mogen klinken over de vele pijnpunten van 17 jaar euthanasiepraktijk en een gefundeerd pleidooi voor meer mensen en middelen in levenseindezorg, adequate pijnbestrijding en de verdere uitbouw van palliatieve – inclusief spirituele – zorg. Want als er geen garantie is dat stervende mensen de zorg krijgen die ze nodig hebben zodat ze niet ondraaglijk moeten lijden, komt het verwijt van een onbarmhartige Kerk toch weer om het hoekje loeren.