Paasbrief mgr. Hoogmartens: ‘Verlies nooit moed, de Heer leeft!’
De verleiding is groot om bij het aanschouwen van wat er in de wereld gebeurt, de moed te laten zakken. Oekraïne, Darfoer, Gaza, PFAS… Ze komen elke dag in het nieuws. En wij kunnen er weinig aan doen. De wereld lijkt opnieuw ten prooi gevallen van duistere grootmachten en van wetmatigheden op het politiek, economische en financiële vlak, waar we geen vat op hebben.
We hebben dan soms de neiging alles maar op z’n beloop te laten.
Anderen meenemen in onze droom naar een rechtvaardiger en menselijker samenleven lukt ons niet. Dan doen we maar mee aan “de dag plukken” en “genieten waar we kunnen”.
De houding van capituleren tegenover de overmacht van negativiteit loert om de hoek in elke generatie, en ook bij gelovige mensen. Zo dreigde eertijds al te gebeuren bij de leerlingen van Emmaüs… Zo gebeurt bij velen bij wie het geloof nog niet diep genoeg geworteld is om weerstand te bieden tegen de waan van de dag…
Paasgeloof reikt verder dan die waan van de dag.
Paasgeloof is bevochten geloof, dat steunt op het geloof van de jonge Kerk en op het geloof van zovelen doorheen de tijd. Zij leven vanuit de boodschap van Jezus die is verrezen: De vrouwen die vaststelden: “Het graf is leeg” (Mc 16,1-11)… De leerlingen van Emmaüs die beleefden: “Brandde ons hart niet toen Hij ons de Schriften ontsloot?” (Lc 24, 32)…Thomas die hem herkent als ”Mijn Heer en mijn God” (Joh 20, 28)…
Het vieren van Pasen voert ons tot een diep vertrouwen dat God zélf er borg voor staat dat het leven en de liefde zullen winnen. Hij heeft het getoond in zijn Zoon die verrezen is. De strikken van de dood konden hem niet vasthouden. Zijn liefdevolle aanwezigheid als Verrezene vervult ons van overgrote vreugde. Zo werd immers ook de Kerk geboren en vloeide Pasen over in Pinksteren. De leerlingen werden niet mistroostig om dan maar te gaan genieten van hun kleine leventje. De leerlingen werden “getuigen”. Zij wisten zich geroepen tot “een hogere taak”.
Ook vandaag zijn er vele stille getuigen van het Pasen van de Heer.
Het zijn de mensen die in moeilijke omstandigheden hoopvol en vertrouwvol blijven vanuit “datgene wat gebeurde met de Heer”. Ook zij hebben Hem in geloof ontmoet, op een of ander moment van hun leven. Vanuit Hem, vanuit de kracht die Hij hen geeft zetten zij zich in voor een zieke, voor jongeren, voor een betere wereld. Zij laten de moed niet vlug zakken. Zij gaan niet louter genieten voor zichzelf, maar worden dienaren en strijders voor een betere wereld. Zij zijn de stille ijveraars van vrede in hun omgeving en in de wereld.
Deze mensen zijn er ook in de beroepswereld, in verenigingen, in de politiek, in families. Het zijn Paasmensen, die ergens in hun hart hebben ervaren dat het zinvol is om zich te blijven inzetten, om nooit de moed te verliezen “omdat de Heer leeft”.
Van harte wens ik jullie de stille vreugde en overtuiging van Pasen.
Zalig Pasen,
+Patrick Hoogmartens
bisschop van Hasselt