Ontmoetingsnamiddag religieuzen
Maar liefst 235 mensen, hoofdzakelijk zusters, maar ook enkele broeders en paters, waren ingegaan op de uitnodiging van het Vicariaat voor het Godgewijde leven voor een ontmoetingsnamiddag naar aanleiding van het Jubeljaar.
‘Nooit zonder hoop’ was de titel van de inleiding die bisschop Lode gaf bij de start van de namiddag. Een geïnteresseerd publiek werd op verschillende manieren meegenomen langs het pad van de hoop waarbij onder andere het logo van het Jubeljaar werd toegelicht. Heel stil werd het toen de bisschop het verhaal van Jane Marczewski, ‘het kale meisje in het donker’ bracht en haar citeerde uit het gelijknamige recente boek van Piet Raes. Deze jonge, moedige vrouw die tot drie keer toe door kanker werd getroffen ging niet alleen de strijd aan met haar ziekte maar ook met God. ‘Ik heb God een bedrieger en een leugenaar genoemd. En ik meende het. Ik heb hem gezegd dat ik wilde sterven. En ik meende het. Mijn tranen zijn het enige gebed dat ik nog kan zeggen. Noem mij verbitterd als je dat wilt – dat is niet meer dan fair. Maar reken mij ook bij Gods vrienden. Want ik heb Hem gezien. Ik heb zijn levensadem gevoeld. Ik heb in zijn schaduw gerust. Ik heb liggen staren naar de boodschap die hij op de vloer schreef: Ik ben ook verdrietig.’ Een jonge vrouw die de strijd tegen kanker verloor, maar niet haar geloof in ‘haar bovenbuur’ die zij ondanks alles heel nabij wist.
Na de inleiding was er veel tijd voor koffie, taart en vooral voor ontmoetingen. Sommigen hadden elkaar jaren niet meer gezien, anderen gingen onlangs nog bij elkaar op bezoek. Voor iedereen gold echter dat het veel deugd deed elkaar terug te zien, bij te praten, afspraken te maken…
Met een mooie, stemmige gebedsdienst over het thema ‘Sta op, vrees niet. Als een levende gaat Hij u voor!’ werd de samenkomst afgerond.
Woorden als gemoedelijkheid, vreugde en dankbaarheid vatten de namiddag wellicht goed samen. Of hoe hoop op een heel eenvoudige manier hoorbaar, zichtbaar en voelbaar werd...
Zr. Mieke Kerckhof
