Afrikadag: waarom ook jouw steun het verschil kan maken

De vreugde van het evangelie kent geen grenzen

We krijgen vaak beelden uit Afrika van geweld en oorlog, van miserie en hongersnood. Maar Afrika heeft ook rijkdommen en dat is niet enkel goud, diamant en andere kostbare ertsen, maar wel culturele en sociale waarden zoals hun familieleven en de gastvrijheid. En daar hebben wij misschien nog wel van te leren.

De solidariteit van Afrikadag komt meer en meer tot uiting in wederzijdse steun.

Geen enkele kerk is zelfvoorzienend. We zijn afhankelijk van elkaar.

Dankzij de steun van de Belgische Kerk werden er in Rwanda, Burundi en RD Congo veel projecten verwezenlijkt. En vele parochies in België rekenen ook op de steun van pastores afkomstig uit onder andere deze drie landen. De Kerk in België dankt hiervoor uitdrukkelijk de bisschoppenconferenties en de congregaties aldaar voor dit mooie gebaar van verbondenheid en solidariteit.

Begin deze eeuw werd de hulp vanuit de Belgische Kerk met de Kerk in DR Congo, Burundi en Rwanda structureel gebundeld onder impuls van Missio-België in een raamconventie met de naam ‘Pro Afris’. Missio is hierbij een belangrijke partner om de solidariteit onder de aandacht te houden. Om de vijf jaar wordt deze conventie terug bekeken en opnieuw bekrachtigd.

Afrikadag blijft zo verder leven en wordt zeer concreet op de eerste zondag van het jaar.

Tijdens dat weekend wordt de collecte voor deze landen gehouden in het kader van de Afrikadag van de Belgische Kerk.

Met de ondertekening van Pro Afris engageert de Belgische bisschoppenconferentie zich met de hulp van Missio om jaarlijks structurele financiële steun over te maken aan de bisschoppenconferenties van de drie landen in Centraal-Afrika. Wij vertrouwen er voor 100% op dat deze hulp de lokale kerkgemeenschappen ten goede komt en op hun creativiteit om het maximum te halen uit de financiële steun die we hen geven.

Pater Ghislain: ‘Solidariteit creëert verbondenheid’

Pater Ghislain Kasereka Kavendivwa woont sedert enkele jaren in een internationale gemeenschap van de Montfortanen in Leuven. Hij werkt er onder andere mee in de pastorale zone Kesselinde, bij Leuven. Hij is afkomstig uit Muhangi, Noord-Kivu (Dem. Rep. Congo). Daar groeide hij op en ontdekte hij zijn roeping om aan te sluiten bij de Montfortanen. Hij trok naar Kisangani voor een opleiding filosofie aldaar en vervolgde daarna zijn vorming op verschillende plekken. 

Pater Ghislain getuigt: “Na de opleiding filosofie, die vier jaar duurde, trok ik naar Frankrijk om in de geboortestreek van Montfort het noviciaat officieel aan te vatten. Later trok ik naar Nairobi (Kenia) voor een opleiding theologie, aangevuld met een vorming management en leiderschap. Toen kwam de vraag vanuit het generaal bestuur uit Rome om naar Leuven gezonden te worden waar een internationale gemeenschap in de steigers stond. Daar ging ik op in.”

Eenmaal in België aangekomen zag hij overal kerktorens.

“Dat kende ik niet in Congo. Elk dorp, hoe klein ook, heeft een kerk en vroeger ook zelfs een pastoor, werd me verteld. Nu ik jullie geschiedenis wat beter ken, versta ik het natuurlijk wel. Maar in Congo waren we al blij dat we konden samenkomen, soms in een schamel gebouw.”

Ook de Montfortanen krijgen reeds lang steun vanuit België en dat maakt dat ze in Congo nu een seminarie en verschillende parochies onder hun hoede hebben. “Dat zijn de vruchten van jullie investering in de Kerk in Congo”, weet pater Ghislain zeer te waarderen. “Wij zijn er zeer dankbaar voor, want dat doet de mensen ginder veel deugd. En er is nog steeds hulp nodig, want de Kerk heeft er nog veel werk te verrichten om het leven van de mensen menselijker te maken.

Scholen en ook ziekenhuizen worden er vooral door de Kerk gebouwd en in stand gehouden. De overheid doet het niet.

Daarvoor is er solidariteit nodig. Het creëert ook een verbondenheid, ook al kennen jullie ons niet. Die verbondenheid geeft me hier in België kracht om als missionaris, als dienaar Gods, onder jullie te wonen en te werken.”

Mgr. Utembi Tapi: ‘Belgische steun is bron van vreugde’

Ook klinkt er dankbaarheid vanuit de correspondentie met de bisschoppenconferenties van DR Congo, Burundi en Rwanda. Mgr. Marcel Utembi Tapi, aartsbisschop van Kisangani en voorzitter van de Bisschoppenconferentie van DR Congo, schrijft ons het volgende: “Jullie slogan van afgelopen missiemaand ‘Deel je vreugde’ weerspiegelt zeer goed de realiteit van de solidariteit tussen België en DR Congo. De steun van onze Belgische zusterkerk is een bron van vreugde voor vele Congolezen. Zo worden de medewerkers van de bisschoppenconferentie betaald met respect voor de minimumlonen en wordt de medische zorg voor hun gezinnen gewaarborgd. Dit is bij vele bedrijven in het land niet zo.”

Daarnaast werden met de steun vanuit België verschillende projecten gerealiseerd, zoals het Eucharistisch Congres en de modernisering van de Katholieke Universiteit van Congo. Dit laatste betekent concreet een verdere informatisering van de administratie.

Ook werd er geïnvesteerd in de bescherming van minderheden en jongeren.

En mgr. Utembi Tapi vervolgt: “Dit alles heeft enerzijds een belangrijke positieve impact op de evangelisatie-missie van onze plaatselijke Kerk, anderzijds draagt het nog steeds bij aan een cultuur van bescherming van minderjarigen en kwetsbare mensen in kerkelijke structuren.”

Mgr. Nahimana: ‘Werken aan synodaliteit’

Vanuit Burundi meldt mgr. Bonaventure Nahimana, voorzitter van de bisschoppenconferentie aldaar, ons: “De relaties tussen de Kerk van Burundi en de Kerk van België zijn goed en historisch gegroeid. Onze kerken hebben reeds jaren sterke banden gesmeed, met name door 'Pro Afris'. Dat neemt een bijzondere plaats in, door de evangelische waarden van vele Belgische missionarissen die naar Burundi kwamen en de voortdurende steun die de Belgische Kerk ons geeft.

Dankzij jullie steun konden we zeer intensief werken aan het proces van synodaliteit vanuit de Burundese Kerk.

Daarnaast is de realisatie van de Ndongozi Journal een waardevol communicatiemiddel geworden. Zonder jullie steun was dit niet mogelijk geweest.”

Mgr. Kambanda: ‘Bijbel in lokale taal kunnen uitgeven’

En ook in Rwanda zijn de vruchten van onze solidariteit zichtbaar. Mgr. Antoine Kambanda, aartsbisschop van Kigali, vertelt hoe waardevol de jarenlange concrete hulp is voor de Kerk in Rwanda: “De relaties tussen de Kerk in Rwanda en de Belgische Kerk zijn goed en constructief. Het bewijs is dat ze ver teruggaan, en nog steeds gekenmerkt worden door een algemene sfeer van wederzijds begrip en praktische steun, opgebouwd rond de gedeelde waarden van het Evangelie. Voor ons vertaalt de steun via de conventie 'Pro Afris' zich in pastorale acties en socio-economische feiten. Zo is er de uitgave van de Bijbel in een van onze lokale talen, nl. het Kinyarwanda, nu een feit. Daarnaast konden we een Pastoraal Centrum voor de Bisschoppelijke Conferentie van Rwanda bouwen.

Het zijn voor ons waardevolle realisaties die zonder jullie hulp er nog niet waren.

Ik dank ieder van jullie dat jullie als zusters en broeders meebouwen aan de Kerk en aan de wereld die we allen samen bewonen.”

Dank u wel voor de steun

Samen bouwen aan de Kerk van morgen gebeurt onder andere door uw steun op Afrikadag. Dit kan concreet door mee te stappen met onze Kerk in België en Missio in het partnerschap “Pro Afris”. U kan uw bijdrage tijdens de omhaling in de vieringen van 6 en 7 januari, het feest van de Openbaring des Heren (Driekoningen), doen. Of u kan een gift doen via rekeningnummer BE19 0000 0421 1012 van Missio met mededeling +++ +++212/2024/00008+++.

p. Theogene Havugimana, directeur van Missio België