Commentaar bijbellezing 20/10 - ‘Als een losprijs’ - Valérie Kabergs
Evangelie: Marcus 10, 35-45 — ‘De beker die Ik drink, zult gij drinken’
In die tijd kwamen Jakobus en Johannes, de zonen van Zebedeüs, naar Jezus toe en zeiden: ‘Meester, wij willen dat U voor ons doet wat wij U vragen.’ Hij antwoordde hun: ‘Wat wilt ge dan dat Ik voor u doe?’ Zij zeiden Hem: ‘Geef dat in uw glorie een van ons aan uw rechter en de ander aan uw linkerhand moge zitten.’ Maar Jezus zei hun: ‘Ge weet niet wat ge vraagt. Zijt ge in staat de beker te drinken die Ik drink en met het doopsel gedoopt te worden waarmee Ik gedoopt word?’ Zij antwoordden Hem: ‘Ja, dat kunnen wij.’ ‘Inderdaad’, gaf Jezus toe, de beker die Ik drink, zult gij drinken, en met het doopsel waarmee Ik gedoopt word, zult gij gedoopt worden; maar het is niet aan Mij u te doen zitten aan mijn rechter- of linkerhand, omdat alleen zij dit verkrijgen voor wie dit is bereid.’ Toen de tien anderen dit hoorden, werden ze kwaad op Jakobus en Johannes. Jezus echter riep hen bij zich en sprak tot hen: ‘Gij weet dat zij die als heersers van de volkeren gelden, hen met ijzeren vuist regeren en dat de groten misbruik maken van hun macht over hen. Dit mag bij u niet het geval zijn; wie onder u groot wil worden, moet dienaar van u zijn, en wie onder u de eerste wil zijn, moet aller slaaf wezen, want ook de Mensenzoon is niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen, en om zijn leven te geven als losprijs voor velen.’
Commentaar Valérie Kabergs: ‘Als een losprijs’
Met een stokpaard in de hand word ik tegengehouden voor een denkbeeldige slagboom. ‘Je mag pas vrij als je twee keer rond de tafel loopt.’ Het is een plezier om mijn dochtertje te zien opgaan in haar spel, dus ik huppel even rond en betaal de prijs die nodig is voor mijn bevrijding uit de ponygevangenis. Volgens het Evangelie betaalde Jezus ook een prijs. Hij kocht er echter niet zijn eigen verlossing mee af, maar die van anderen.
Bij Bijbelteksten die Jezus’ dood interpreteren als een offergebeuren voel ik altijd wat weerstand. Ze kunnen doen uitschijnen dat God zijn Zoon ‘gebruikte’ om de wereld te verlossen. Het kan mensen er bovendien ook toe aanzetten om het kruis op te zoeken als iets wat God zou verlangen en daarmee vaak ook de pijn te relativeren waaraan mensen lijden.
Die Evangeliewoorden als waarheid beleven, hoeft volgens mij echter niet te betekenen dat we onszelf op welke manier dan ook zouden ‘kruisigen’. Dan volgen we niet zozeer Jezus, maar de mensen die Hem aan het kruis brachten, de groten die hun macht misbruiken. Het symbool van de losprijs daarentegen, mag volgens mij wel tot navolging oproepen. Want daar ontluikt de dienstbaarheid. Hoe kunnen wij ons leven omvormen tot een losprijs? Met welke levenswijze kunnen we bevrijding teweeg brengen voor velen?
Misschien hoeven we dat niet altijd te ver te zoeken. Wat meer speelsheid in het leven roepen zou voor velen misschien al verlossing kunnen brengen te midden van de zorgen van elke dag. Dat ik er in mijn eigen situatie huppelend door de woonkamer voor moet lopen, neem ik er graag bij.
Valérie Kabergs is redactrice bij Otheo en Bijbelblogster.