De eerste tekenen
Opeens is het genoeg geweest. Genoeg regen en nattigheid, genoeg gure oostenwind en donkere wolken. Was de vasten niet bedoeld om langzaam toe te groeien naar Pasen?
Hoe moet ik met dit weer een paasgevoel krijgen?
Mensen staan te kleumen bij de bushalte of zitten diep weggedoken in mutsen, sjaals en wanten op de fiets. Niemand blijft even staan om een praatje te maken, want je hebt al je aandacht en handen nodig om je paraplu niet binnenstebuiten te laten waaien. Ik begrijp opeens waarom alle grote godsdiensten in een beter klimaat ontstaan zijn. Ons weer is alleen een goede voedingsbodem voor individualisme.
Maar net als ik de hoop bijna heb opgegeven, komt ze dan toch, de zon. Achter glas of in een beschut hoekje voel je haar kracht al.
Twee minuten met je ogen dicht in de zon zitten, meer heb je niet nodig om te voelen dat er leven groeit.
Om mensen weer te zien stralen naar elkaar. Om te geloven, nee, om zeker te weten dat het leven goed is. Op kindertekeningen krijgt de zon vaak terecht een lachend gezichtje. De zon doet ons allemaal deugd. Met Pasen geloven we weer zonder problemen in de verrijzenis: dat het leven sterker is dan de dood zien we voor onze ogen gebeuren in parken en tuinen.
En zo zal het ook dit jaar weer gaan: dorre takken krijgen knoppen die openbarsten tot de hele wereld lentegroen is, de lievelingskleur van God. Dat duurt nog even. Nu is het nog speuren naar de eerste tekenen: een hardnekkig sneeuwklokje, een dappere narcis, een overmoedige tulp. Zo weten we dat de lente eraan komt, dat ze niet tegen te houden valt.
En dan zie ik opeens ook weer al die andere eerste tekenen van hoop.
Jonge mensen die boodschappen doen in een winkel zonder verpakkingen. Stadsgenoten die samen een tuin of een auto delen. Mensen die zomaar gratis en vrijwillig iets voor een ander doen. Zonnestraaltjes van hoop in de grijze brij van slecht nieuws die ons dagelijks overspoelt.
Er zullen nog veel grijze dagen komen voordat het Pasen wordt. Maar de lente komt onmiskenbaar. Ik ben dankbaar om de zon en de paasbloemen. Want alleen zo kan ik blijven geloven in het Rijk van God: een wereld van warmte en goedheid voor ons allen.
