Jezuïet Jan Stuyt staat stil bij beeld van Maria der Eenzaamheid
Honderd meter van onze voordeur in Antwerpen hangt al jaren een Mariabeeld aan de gevel met de voor ons ongewone titel Onze Lieve Vrouw der Eenzaamheid. Misschien kent u wel een Spaanse dame met de naam Soli of Soledad. Dan is zij genoemd naar Nuestra Señora de la Soledad.
Ik kom ongeveer iedere dag langs dit beeld en ik ging er altijd zonder nadenken voorbij: er hangen hier in het Centrum van Antwerpen zoveel Maria’s aan de gevel (170 stuks) dat deze er ook nog wel bij kan. Maar gisteren werd ik er door getroffen: wat een mooie naam!
In deze dagen van coronavirus is dat een titel van Maria die mij troost: Onze Lieve Vrouw van de Eenzaamheid. Maria van de eenzame mensen.
Tussen het beeld en ons huis is de ingang van een groot woonzorgcentrum, Onze Lieve Vrouw van Antwerpen. Op de deuren hangen papieren: GEEN BEZOEK, ingang door de garage – besmettingsgevaar! Jij mag er niet in, en zij mogen er nauwelijks uit. Wat een verdriet zit daarachter en wat een eenzaamheid, hoe begrijpelijk en verstandig die maatregelen ook zijn.
Maria weet niet wat te denken
De naam Onze Lieve Vrouw van de Eenzaamheid verwijst naar Stille Zaterdag, als Maria niet weet wat te denken, als zij alleen is na die trieste Goede Vrijdag. Het is nog geen Pasen en de leerlingen zijn verspreid en gedesoriënteerd. Het enige wat ze kunnen uitbrengen: We hadden nog wel zo gehoopt…
De paters Miniemen, een orde die nu in Nederland en België geen huizen meer heeft, verspreidde de devotie tot deze Maria. In Antwerpen hadden zij in de 17-18de eeuw een huis op de hoek van de Meir en de Eikenstraat. Het beeld op de foto komt daar vandaan.
Moge zij de eenzamen bereiken
Voor de niet katholieke lezers: B.V.O. onder een heiligenbeeld betekent bid voor ons. Wij geloven dat Maria niet zozeer iemand is die zelf wonderen doet, maar die van de Heer verkrijgt door haar gebed, dat Hij wondere dingen doet. Vandaar dat bid voor ons.
Moge deze bijbelse Maria ons nabij zijn, en moge zij bidden voor de eenzamen die wij niet kunnen bereiken.
Laat ik eindigen met een vrolijke noot. Gelukkig is dit beeld in de Pieter van Hobokenstraat niet eenzaam: aan de overkant waar de Paradijsstraat begint, is een vrolijke muurschildering. Die Paradijsstraat kun je overigens niet in met de auto maar wel met de fiets. En er staat een andere Maria, met een andere blik op de wereld. Gelukkig maar.
Dat is óók onze wereld – veel hangt er vanaf op welke manier je er naar kijken kunt.