Uit de kunst (3): ode aan Lam Gods in afvalhout
Portret van een mens
- kunstwerk van STROOK
- gemaakt in 2020 voor het Van Eyck-jaar in Gent
- te zien in de Braderijstraat in het Prinsenhof
- www.strook.eu
(lees verder onder de afbeelding)
In 2019 vroeg Stad Gent aan kunstenaar Stefaan De Croock - kortweg STROOK - om een werk te maken geïnspireerd op het Lam Gods, als onderdeel van het themajaar OMG! Van Eyck was here. Geen gemakkelijke opdracht, om de erfenis van zo'n grote meester opnieuw tot leven te wekken. De Croock: "Ik zou Van Eycks onnavolgbare techniek nooit kunnen evenaren, maar werd getroffen door de ruimtelijkheid en de aanwezigheid van dialogen doorheen zijn werk."
Van Eyck in afvalhout
Daarop sloeg STROOK aan het verzamelen. In zijn gekende stijl ging hij op zoek naar oud hout, een ruw werkmateriaal dat de kunstenaar vaak zoekt op 'non-plaatsen': desolate, griezelige locaties waar ooit de mens ingegrepen heeft, maar die achteloos zijn achtergelaten. Voor dit werk vond De Croock zijn afgedankt hout onder meer in de Sint-Baafskathedraal, de Leopoldskazerne en een voormalig supporterscafé van AA Gent. 'Die locaties bepaalden de kleuren van mijn diptiek.'
Daarop lijkt het alsof twee figuren elkaar aankijken, maar 'eigenlijk is het er maar één, die in de spiegel kijkt en de confrontatie met zichzelf aangaat', vertelt De Croock. 'Van Eyck baseerde zich thematisch op religie, maar in deze tijd vind ik een persoonlijke benadering passender.
Geen goddelijke interventie kan baten als je niet in de spiegel kunt kijken.
Er kan geen contact worden gemaakt voordat we in contact zijn met onszelf.'
Hout met een verhaal
Op zijn Instagram-account deelt STROOK gelijkaardig werk. Zijn sloophouten gezichten bestaan uit stukken van oude deuren of gespleten vloeren. Daarover zegt de kunstenaar: 'Elk stuk vertelt een uniek verhaal, maar al die verhalen vormen samen één menselijk silhouet.
Het is een metafoor, want we zijn allemaal een eenheid die bestaat uit verschillende verhalen die ons vormen tot wie we zijn.
Daarom verander ik nooit de materialen die ik vind. In het echte leven proberen mensen hun littekens te verbergen, maar ik zie er de schoonheid van in. Ze maken deel uit van ieders unieke verhaal om mens te worden."
Madonna in graffiti
In het Duitse Herford pakte De Croock het nochtans anders aan. Voor het Marta Museum maakte hij uitzonderlijk een muurschildering in plaats van een werk uit hout. Het is een madonna in een soort glasraameffect uit graffiti. De Croock zegt niet per se met religie bezig te zijn, maar houdt wel van de poses in kerkelijke kunst. Stille, lijdzame figuren die toch een grote kracht en waardigheid uitstralen.