De kunst van het luisteren - Koen Vlaeminck [standpunt]

Het gebeurt al eens dat mensen me hun ‘vastenpuntje’ toevertrouwen. Misschien omdat ze hopen dat het uitspreken ervan zal helpen om het effectief na te leven. Van alles passeerde al de revue: geen koffie meer drinken, geen televisie kijken, meer tijd vrij maken voor gebed, een bijkomend engagement voor hen die het moeilijk hebben. 

Laatst was ik verrast door iemand die mij toevertrouwde: in de veertigdagentijd wil ik meer luisteren.

Dat vond ik opmerkelijk, in een wereld waar iedereen lijkt te schreeuwen om gehoord te worden maar zelden de tijd neemt om echt te luisteren. In dit digitale tijdperk is het gemakkelijk om te reageren met een like of emoji, maar zelden staan we stil bij wat er echt wordt gezegd. De kunst van het luisteren lijkt meer dan ooit een verloren schat. 

Het doet me denken aan een leerkracht die indruk op me maakte als tiener. Waar de meesten benadrukten dat ik met twee woorden moest spreken, zei hij meermaals dat je met drie lichaamsdelen moest luisteren: met je oren, je verstand en met je hart. 

We zijn dikwijls gefocust op de woorden van Jezus, op de antwoorden die hij formuleerde.

Veel minder zien we de vele vragen die hij stelt, of de keren dat hij niets zegt, maar luistert. Wat zouden Marta, of de blinde Bartimeüs, of de Samaritaanse vrouw bij de put, of de apostelen over Jezus zeggen? Dat hij luisterde, nooit alleen naar woorden, maar ook naar het onuitgesprokene, naar de zorgen maar ook de vreugde van mensen. Mededogend en zorgzaam.  

Laten we leren om niet alleen onze oren, maar ook onze harten te openen. Wie weet ontdekken we dan in het luisteren naar anderen ook iets over onszelf. Wie weet klinkt in dat luisteren ook God door.

‘Wie antwoordt zonder eerst te luisteren, handelt dwaas en maakt zichzelf belachelijk’ Spreuken 18,13

• Reageren? Mail naar koen.vlaeminck@kerk.net