Leven en werk van trappistinnen Klaarland smaakt naar … confituur
Hartje zomer, de tuin van de zusters trappistinnen van Klaarland in Bocholt ligt er weelderig bij. Appels, peren, bessen, rabarber, aardbeien. Alles groeit en bloeit naar godsvrucht. Met bloed, zweet en vreugde wordt het fruit door de 16 zusters verwerkt tot confituur. Verantwoordelijk voor de verkoop, is zuster José fier dat de activiteiten de gemeenschap zelfbedruipend houden, geen dienstpersoneel nodig.
Zelf trad ze 11 jaar geleden in. Op een dag was ik op bezoek hier in Klaarland en ik was overweldigd. Diep vanbinnen voelde ik dat dit mijn plek was. Het heeft toen nog wel een tijdje geduurd voor ik er helemaal klaar voor was. Inmiddels is ze er stevig geworteld.
De tuin is Josés lievelingsplek in het klooster, de kapel even buiten beschouwing gelaten. Ik vind het echt mooi om te zien hoe de tuinverantwoordelijke met engelengeduld het onkruid verwijdert. We gebruiken geen onkruidverdelgers, dus het is allemaal handwerk. Is ze eindelijk aan het eind van de tuin gekomen, dan kan ze alweer opnieuw beginnen.
Dat is zo’n mooi beeld van het monastieke leven: altijd opnieuw beginnen, met nieuwe moed, om ons eigen onkruid uit te trekken.
Telkens opgeruimd zeggen: We gaan er weer aan staan!
In het plukseizoen zijn haast alle 16 zusters druk in de tuin. Dan komt het op snelheid aan. Het fruit wacht immers niet. Ook de oudere zusters doen mee, met een stoeltje aan de bessenstruik. We beginnen dan in alle vroegte, om het warmste van de dag voor te zijn. Best hard werk, maar ook meditatief, want we werken in stilte. Dat harde werken wordt alleen onderbroken voor het getijdengebed. Werken en bidden vloeien voortdurend in elkaar over.
En dan komt het schoonmaken en ontpitten. Dat gebeurt niet altijd in stilte, geeft zuster José ontwapenend toe, maar is vaak lekker gezellig.
Iedereen doet zijn oudste werkplunje aan, want de bessen laten hardnekkige kleuren na.
De confituur van Klaarland is handwerk van begin tot einde. En dat maakt haar ook zo lekker, vervolledigt José het reclamepraatje. Onvergelijkbaar met standaard producten.
En die bestel je voortaan dus met een eenvoudige muisklik op de computer. De coronacrisis heeft ons over de drempel geholpen. We stonden eerst wat huiverig tegenover een digitaal verkooppunt. Minder persoonlijk, dachten we. Maar we kregen nog nooit zoveel lovende reacties!