Lievelingsdier ~ Met mijn paard Hercule naar Compostela

Rik Delameillieure uit Torhout vertrok op 8 mei 2021 met zijn paard Hercule naar Compostela. Toen hij Frankrijk niet in mocht door coronabeperkingen, moest hij die mooie plannen omgooien. Via de GR 128 leidde een tocht van 21 dagen naar Teuven in de Voerstreek. In de herfst zette hij de reis verder via de Route d’Artagnan van Maastricht – waar de bekende musketier overleed – tot in Mortehan bij de Franse grens. Die route vervolgde hij deze lente dan tot het eindpunt in Lupiac in de Pyreneeën, geboorteplaats van d’Artagnan.

Zo deelden Rik en Hercule lief en leed, 90 dagen lang en 2207 km ver.

Het maakte onze band heel intens, vertelt Rik. Meestal liep ik naast hem, want ik voelde dat ik hem anders teveel belastte. Zo vormden we een kleine kudde. We trotseerden hitte en enkele stevige plensbuien, en hadden af en toe heel veel geluk.

Als boswachter is Rik best met de natuur vertrouwd en al heel zijn leven gek op paarden, maar toch leerde hij nog niet lang geleden paardrijden. Twee Konikpaarden hielpen hem bij de begrazing van een natuurgebied en dus leken een paar lessen wel handig. Later kwam Hercule, een Freiberger of Franches montagne, een koudbloedpaard met een zacht karakter en meestal niet al te snel bang.

Tekst gaat verder onder de foto's.

Samen dagen- en nachtenlang onderweg zijn, was best een uitdaging. Onderweg probeerde Rik Hercules gemoed voortdurend te lezen. De slaagkansen van onze onderneming hingen vooral af van zijn welzijn. Werd hij gewond, oververmoeid of ziek, dan was de reis afgelopen. 

Ik moest een betrouwbare en consequente leider zijn, zo zacht mogelijk en zo hard als nodig.

Onze band ontstond door respect en goede afspraken. We stopten heel regelmatig op schaduwrijke plekjes met lekker gras en plantjes om Hercule te laten grazen.

Na 15 dagen zag Rik voor het eerst pelgrims op weg naar Compostela. Ook in gites en in dorpjes had hij mooie ontmoetingen. Meestal brak Hercule daarbij het ijs. Iedereen was verzot op Hercule en vol bewondering over onze tocht.

Een heel bijzondere ontmoeting was die met Roland. Rik vertelt: Op een dag moesten we heel ver. Het was snikheet, halfweg de namiddag en we waren absoluut niet goed opgeschoten. Er was hevig onweer voorspeld tegen de avond. Ik leefde altijd met de ingesteldheid van ‘het komt wel goed’ maar die dag leek het toch te gaan mislopen. Plots stopt er iemand naast ons met de wagen en vraagt waar we naartoe gaan. Dat was dus Roland, die ons meteen aanbood om bij hem te logeren. Het werd een heerlijke avond bij Roland en zijn vrouw Brigitte, terwijl buiten het onweer losbarstte.

Maar de meest bijzondere herinnering hangt voor Rik vast aan een gite langs de GR 65. Hercule liep tussen mij en de andere mensen onder het afdak door en kwam zelfs bij ons aan tafel staan. Zozeer hoorde hij er naar zijn eigen gevoel bij. Daar ging voor ons allemaal iets magisch vanuit. En ik denk ook voor Hercule.

Als alles meezit, maakt Rik zijn Composteladroom waar in de vroege lente van 2023.

Wil jij je verhaal kwijt over wat jouw lievelingsdier voor jou betekent? Mail naar de redactie!