Stagiair en bruggenbouwer

Caroline Decanniere uit Retie werkt sinds een half jaar als parochieassistent

Gekletter van vaatwerk, verse koekjes en een deurbel die herhaaldelijk rinkelt. De ochtend trekt zich op gang in het secretariaat van de Pastorale Eenheid Heilige Augustinus, naast de Sint-Martinuskerk in Retie. „We hebben veel vrijwilligers”, lacht Caroline Decanniere. „Als je hard moet doorwerken, kom je beter niet hierheen ’s ochtends, maar als je wil netwerken wel.”
De pastorale eenheid, die de vijf parochies in Retie, Dessel en Postel en de Abdij van Postel verenigt, ging in september 2017 van start. Bij die gelegenheid werd Decanniere aangesteld als parochieassistent. Tegelijk is ze hier nog stagiair, want ze werkt het laatste jaar af van de opleiding pastoraal handelen aan het Hoger Instituut voor Godsdienstwetenschappen (HIGW).
„En dat terwijl ik eigenlijk enkel de vakken over de Bijbel wilde volgen”, zegt ze. „Ik was bezig met bibliodrama en Godly Play, creatieve manieren om Bijbelverhalen te behandelen, maar had te weinig theoretische achtergrond had. Bij elk nieuw verhaal moest ik hard studeren.” Aan het HIGW kwam Decanniere terecht in een vriendengroep, die haar overtuigde om ook de volgende vakken te volgen en de twee jaar pastorale stage. „Medestudenten zeggen dat het HIGW hun geloof verdiepte of veranderde. Mij gaf het vooral een woordenschat om dat geloof uit te dragen”, zegt ze. „Als ik nu een sessie bibliodrama of Godly Play begeleid, ben ik zeker van mijn stuk en niet meer bang voor de Bijbelwetenschappers in de groep.”
Vandaag werkt Decanniere dus al deeltijds in de pastoraal. Daarnaast geeft ze godsdienstles aan de Europese School in Mol. „Dat is een mooi evenwicht”, zegt ze. „Ik studeerde nochtans fysica, maar nadien trok ik eerst naar het buitenland trok, kreeg ik een gezin moest ik vervolgens herstellen van een ongeval, zodat ik nooit aan de slag ging in de sector. Wetenschappen liggen me niet meer, pastoraal des te beter.”
Bij de start van de Pastorale Eenheid Heilige Augustinus werd elk werkdomein toegewezen aan een duo. Caroline Decanniere ontfermt zich samen met pater en coördinator Nicolaas Gorts over liturgie en gebed. „Onze taak is niet precies omlijnd. Ik probeer in elk de verschillende geloofskernen dichter bij elkaar te brengen. De gemeenschappelijke doopselvoorbereiding werd een proefproject. Ik onderzocht hoe we de voorbereiding vorm kunnen geven, hoe de liturgie daarop kan aansluiten en welk traject we achteraf met mensen kunnen afleggen. Voorts gaf ik mezelf echter een jaar om rond te kijken en mensen in alle geloofskernen te ontmoeten, om te ontdekken wat de noden zijn en waar ik iets kan betekenen.”
Ook voor het organiseren van de pastorale eenheid nemen ze in Retie en omstreken de tijd. „Dat is immers niet vanzelfsprekend in de Kempen. Het sociale leven van mensen speelt zich vooral af binnen hun dorp”, weet Decanniere. „We zijn dus niet van plan alles te centraliseren. We bouwen bruggen, waar de gelovigen dan later over kunnen.”
Een vrijwilliger loopt nog even het secretariaat binnen om Decanniere een compliment over de jongerenviering van de voorbije zondag door te geven. „Een groep van IJD-jongerenpastoraal was hier op weekend”, legt ze uit. „Samen met ons eigen jeugdkoor vormden ze een zestigkoppig gelegenheidskoor en heel wat mensen kwamen speciaal daarvoor naar die viering. Hoewel de meeste vrijwilligers hier gepensioneerd zijn en gehecht aan tradities, staan ze absoluut open voor nieuwe initiatieven.”
De bel rinkelt alweer. Het is tijd voor koffie. „En dan komt er altijd wel iemand uit de buurt meedrinken, van ver of dicht met de Kerk verbonden”, zegt Decanniere. „Dat is het Kempische dorpsgevoel. Bij elke uitvaart zit de kerk hier ook stampvol.”

Meer weten? Surf naar www.higwa.be of bel 03 287 35 67.