Veilige haven in Gods eeuwig licht
„De herfstdagen begin november herinneren ons aan de vergankelijkheid van alle leven. Dikwijls wekken grijze dagen enige weemoed in onze herinnering aan wie ons zo vertrouwd waren en er nu niet meer zijn. Op begraafplaatsen komen mensen met een bloem, een kaars of een stil moment hun lieve doden gedenken. Ze willen hen niet vergeten, hun gezicht, hun woorden, hun inzet. Ook thuis staat dikwijls een bloem of een lichtje bij de foto van een geliefde die is gestorven. Mensen zoeken op een of andere manier verbonden te zijn met wie hen is voorgegaan. In de novemberdagen is er ook heel wat aandacht voor wie lijdt onder het verlies van een geliefde. Mensen in rouw krijgen extra aandacht en steun.
November 2020 doet ons zeker ook stilstaan bij de velen die stierven aan de gevolgen van COVID-19 en bij alle overledenen van wie we moeilijk afscheid konden nemen tijdens de lockdown. Er is in onze samenleving veel aandacht voor. Openbare besturen en verenigingen creëerden troostplekken en brachten mensen samen om de slachtoffers van COVID-19 te gedenken. Met muziek, poëzie en kleine rituelen geven ze uitdrukking aan wat in hen leeft aan verdriet, vragen, pijn en hoop. Mensen met uiteenlopende levensovertuigingen vinden er elkaar. Samen staan ze stil bij alles wat het mysterie van leven en sterven bij hen oproept.
Als christenen kunnen we ons aansluiten bij dergelijke herdenkingsmomenten. We zoeken onze overledenen echter ook te gedenken in het licht van ons geloof. Met Allerheiligen vieren we vol dankbare hoop de velen die ons in leven en sterven zijn voorgegaan en die dankzij Jezus’ Pasen voor eeuwig samenzijn met Hem. Met Allerzielen gedenken we de overledenen soms nog met de scherpe pijn van het gemis, soms met warme dankbaarheid. We bidden voor hen en ook met hen. We vertrouwen hen toe aan Gods goedheid. We hopen dat Hij hen genadig verwelkomt in zijn Huis. We vertrouwen erop dat niemand voorgoed verloren gaat zolang God hem of haar gedenkt en bij naam noemt. Ons gedenken is niet zonder hoop. Ons geloof opent voorbij de dood een onvermoed perspectief van deelname aan Gods eigen leven. In geloof, gebed en eucharistie zijn [node:field_streamers:0] we verbonden met de Heer en in Hem met allen die na hun aardse leven een veilige haven hebben gevonden in Gods eeuwig Licht.
Graag nodigen we u uit om begin november bij het vieren van de eucharistie of tijdens een gebedswake voor de overledenen ook de slachtoffers van COVID-19 een bijzondere plaats te geven. Samen met de gedachteniskruisjes die herinneren aan de overledenen uit onze gemeenschap kunnen we een bijzonder gedachteniskruis voorzien voor allen die bezweken aan COVID-19. Er kan een bloem of lampje bij worden geplaatst. Er kan een moment van stilte of een intentie bij de voorbede worden toegevoegd. Anderen zullen misschien kiezen voor een krans met paarse en witte bloemen als teken van verdriet en hoop bij het gedenken van de meer dan tienduizend mensen die stierven aan de gevolgen van de pandemie. Als christenen zoeken we ook ons steentje bij te dragen in de zorg voor hen die rouwen om wie ze verloren tijdens de coronacrisis.
Dank om in uw dodenherdenking en pastoraal mee zorg te dragen voor de wonde die COVID-19 sloeg in ons samenleven. Gewoon luisteren, een telefoontje, een e-mail of brief zijn tekenen van verbondenheid die troost brengen.
We wensen u een zalige hoogdag van Allerheiligen, een hoopvol gedenken van onze overledenen en warme zorg voor hen die rouwen.”
+ Jean Kockerols, hulpbisschop voor het vicariaat Brussel
+ Koen Vanhoutte, hulpbisschop voor het vicariaat Vlaams-Brabant en Mechelen