Deze vluchtelingen gaan op de koffie met bisschop en kardinaal

De Belgische bisschoppen schaarden zich al eerder achter de oproep van paus Franciscus om vluchtelingen gastvrij te onthalen. Zondag zetten ze hun overtuiging kracht bij door gelijktijdig op verschillende plaatsen vluchtelingen te ontmoeten. Veel van hen - niet allemaal - komen uit Syrië, zoals de gezinnen in de 3 portretten hieronder.

1 | Familie Sekvan in Mechelen op koffie met kardinaal De Kesel

Fayez en Mahabat zijn allebei advocaat. Tot 2015 woonden ze nog in de grootste stad van Syrisch Koerdistan. Het gezin had al vier jaar oorlog getrotseerd, maar blijven kon nu echt niet langer. De school was al twee jaar gesloten. Er was geen elektriciteit, geen water. En vooral: gewapende groepen - van het leger en islamitische rebellengroepen tot Koerdische vrijheidsstrijders en christelijke milities - dwongen burgers om kant te kiezen.

Eerst vertrok Fayez. In Istanbul dook hij in een vrachtwagen. 7 dagen later kroop hij eruit, de advocaat was nu een vluchteling in Brussel. Mahabat vluchtte met 4 kleine kinderen via Irak naar Libanon. Een klein jaar geleden werd het gezin herenigd in Mechelen.

Zondag doen ze hun verhaal aan kardinaal De Kesel. Wat willen ze hem vertellen? Fayez: Koerden zijn religieus divers. In onze vriendenkring waren moslims, christenen en Yezidi. We beleven ons geloof net als de Belgen veeleer individueel en open. Dus ik denk dat we elkaar wel zullen verstaan. Ik wil vertellen hoe opgelucht we zijn om in België weer veiligheid te kennen. Al maken we ons nog zorgen over onze grote familie, die nu verspreid is over het Midden-Oosten en Europa. Zien we elkaar ooit weer terug in ons eigen land?

Onze grootste zorg is nu een woning te vinden. Met ons beperkte inkomen is dat erg moeilijk. Fayez Sekvan

Zijn grote droom is om weer als advocaat te kunnen werken, zegt Fayez. Maar dat is voorlopig niet mogelijk, want mijn diploma is gelijkgesteld met een bachelor en we hebben het geld niet om studies te betalen. Mahabat en ik willen beiden zo snel mogelijk werk vinden en vooral dromen van de toekomst van onze kinderen.

Ook vluchtelingen uit Sudan, Afghanistan en Somalië nemen aan de ontmoeting met kardinaal De Kesel deel. Die vindt plaats in Welcome in Mechelen, het ontmoetingscentrum waar ze hun Nederlands oefenen en een nieuw sociaal netwerk opbouwen. Fayez steekt er geregeld de handen uit de mouwen en heeft veel lof voor de organisatie.

2 | Familie Sheikho in Genk verwelkomt bisschop Hoogmartens

Een bom vernielde 3 jaar geleden het huis van de familie Sheikho in Aleppo. Ontredderd trok het gezin naar Irak. Een jaar later ondernam vader Kamiran met zijn toen 11-jarige dochter de riskante overtocht per boot naar Griekenland. Een eind voor de kust moesten ze zich zwemmend zien te redden. De reis ging verder per bus, schip en auto, tot ze uitgeschud in Brussel aankwamen.

In vergelijking met andere vluchtelingen verliep onze reis nog redelijk vlot. We willen niet klagen. Kamiran

Inmiddels is de familie herenigd. De Sheikho's wonen in een sociaal appartement in Genk. Ze hebben rust gevonden, proberen het grote verlies te verwerken en zich intussen ook nog te integreren. Mensen van het Genks Comité voor vluchtelingen, maar ook de buren en de deken van Genk helpen hen daarbij. Voor het warme onthaal dat ze onder meer bij hen vonden, zijn ze erg dankbaar.

Zondag krijgen de Sheikho’s hoog bezoek. Bisschop Patrick Hoogmartens komt bij hen op de koffie. Het zal de tweede keer zijn dat dit islamitische gezin de bisschop ontmoet, al is het de eerste keer bij hen thuis. Ze zullen hem goed ontvangen; de Syrische gastvrijheid is immers legendarisch.

3 | Familie Barboor in Sint-Niklaas ontmoet bisschop Luc Van Looy

De kerk in Sint-Niklaas kreeg de laatste jaren een Syrisch kleurtje. Familie Barbour is een van de gezinnen die er een nieuwe thuis vond. Zondag wil de bisschop van Gent hen ontmoeten en een hart onder de riem steken. Samer vertelt:

Toen de extremisten mijn apotheek afpakten en er zwarte vlaggen ophingen, zag ik werk van 20 jaar vernield. Het teken voor mij om te vertrekken. Samer Barboor

Met de boot aangekomen in Griekenland werd Samer opgepakt door de politie. De apotheker bracht vijf dagen door in de gevangenis. In Athene raakte hij aan een vals paspoort. Uiteindelijk lukte het me om in België aan te komen. Zodra ik kon, zocht ik een Syrische vriend op in Sint-Niklaas. Met zijn hulp vond ik een studio. Later kwamen zijn vrouw Jouana en de kinderen over.

Samers academische master in de farmaceutische wetenschappen werd in ons land gelijkgesteld met een bachelor apotheekassistent. Hij wil er alles aan doen om op hetzelfde intellectuele niveau als vroeger in Aleppo aan de slag te kunnen. Intussen werkt Samer als vrijwilliger bij Vluchtelingen Ondersteuning Sint-Niklaas (VLOS), in wzc Het Hof én in de parochie. Jouana loopt stage bij het Huis van het kind. De kinderen vinden vlot hun draai op school.

Wat de Barboors het meest missen, is een vierende christelijke gemeenschap. Ook al voelen ze zich warm onthaald, de geloofsbeleving is in ons land een stuk individueler en … grijzer.

• Ontdek de studiedag van Pro Migrantibus Een nieuwe pastoraal met migranten en vluchtelingen op 18 januari.
• Ontdek de activiteiten van Orbit vzw en de campagne Kies voor een gemeente met ambitie: start een lokale migratiecoalitie. Op dinsdag 23 januari is er een info- en gespreksessie over interessante aanbevelingen voor een gemeentelijk migratie- en integratiebeleid om 19.30 uur in Hof van Watervliet, Oude Burg 27, Brugge (zaal 7).
• Lees het achtergrondartikel van Kerk & Levenover het hoe en waarom van het kerkelijke engagement voor migranten en vluchtelingen.