Waarom blijft een pelgrimstocht een bijzondere ervaring?

De pelgrims zijn weer op tocht. Het voor- en najaar zijn immers de periodes bij uitstek om eropuit te trekken. Pelgrims gaan echter niet zomaar. Ze doen het doelgericht en doelbewust. Wat bezielt dan toch die mensen om zich de blaren onder de voeten te lopen, door weer en wind, vaak in hun eentje en zwaarbepakt? Hoe populair zijn die pelgrimstochten? En wat rest er nog van de christelijke drijfveer om zo’n onderneming op te zetten? Of zijn ze naar iets op zoek?