Zaaiers
Gevoelsmatig is de zomer nog maar net voorbij, maar een blik op de kalender leert dat over amper zeven weken de advent al begint. De dagen worden zichtbaar korter, de duisternis spreidt haar armen steeds wijder. Precies wanneer de dagen beklemmend kort worden, fluistert de advent dat het nieuwe licht op komst is. Jaar na jaar kijken we uit naar de geboorte van Christus en herbeleven we de overwinning van de hoop op de wanhoop.
Precies daarom slaan de redacties van Kerk & leven en Kerknet – respectievelijk de krant en de website van de katholieke Kerk in Vlaanderen – de handen in elkaar voor een verblijdend adventsproject. We gaan op zoek naar zaaiers van hoop om ons heen. Mensen die warmte brengen in de kilte, oplossingen aanreiken wanneer alles hopeloos lijkt, de juiste woorden en daden kiezen in momenten van uitzichtloosheid.
Nu vraagt u zich misschien af waarom we daarover begin oktober al schrijven? Omdat we uw hulp nodig hebben. De verhalen die wij willen vertellen, vinden namelijk plaats bij u om de hoek. U kent de zaaiers van hoop persoonlijk. U ziet hen aan het werk, de stille krachten die niet uit zijn op applaus en bewondering. Het zijn de mensen die uw parochie, buurt, vereniging of familie kruiden met liefde en solidariteit.
Bij Kerk & leven en Kerknet hebben we een boontje voor zulke mensen. U treft hen voortdurend aan op onze bladzijden. Het zijn de mensen die naar Wallonië reden om slachtoffers van de watersnood te helpen. Het is de organisatie die kansarme vrouwen in een ver land helpt een betere toekomst op te bouwen. Het is de kluizenaar die altijd tijd heeft om te luisteren naar mensen en voor hen te bidden. Het is de jongen die honderd kilometer stapt ten voordele van de Voedselbank. Het zijn de organisatoren van een muziekfestival voor gelovigen. Het is de auteur [node:field_streamers:0] van een boek over Afrikaanse helden.
Die mensen verzin ik niet, ze bestaan en stonden de voorbije weken in dit blad. Mogelijks hebben ze u geraakt, draagt u een stukje van hun bezieling met u mee. Hun relaas kwam u bekend voor, want u ziet hun gelijken aan het werk rondom u. Wellicht herkent u hun bevlogenheid in uw eigen inzet voor anderen. Zij zijn het die van hoop een concreet begrip maken.
„De hoop is het veilige en vaste anker van onze ziel”, lezen we in de Brief aan de Hebreeën (6, 19). We kunnen inderdaad niet zonder hoop, dus zeker niet zonder de zaaiers van hoop. Ook Christus vertelt ons wie die mensen zijn. Hij roept hen tot leven in parabels over de barmhartige Samaritaan, over de vader die zijn in het leven verdwaalde zoon met open armen ontvangt, over de landeigenaar die groothartig is voor de arbeiders die pas op het allerlaatste uur aan het werk gingen.
Hoop is zo veel mooier en rijker dan optimisme. Optimisme is verwachten dat het goed komt, maar hoop is actiever. Hopen doe je door te geloven dat het beter kan, door de handen uit de mouwen te steken, door je het lot van een ander aan te trekken. Hoop wordt gezaaid wanneer liefde in actie schiet. Hoop is niet vrijblijvend, ze is betrokken en doortastend, ze aanvaardt geen status quo. Misschien is de hoop soms naïef, maar ze heeft de moed om op het fundament van haar naïeve droombeelden een tastbare wereld te bouwen.
Kijk de komende weken goed om u heen. Wie zaait hoop in uw leven? Deel hun verhalen met ons op www.kerknet.be/zaaihoop of via zaaihoop@kerknet.be. Of stuur een briefje naar Kerk & leven, Zaaiers van hoop, Halewijnlaan 92, 2050 Antwerpen. Wij pikken er de mooiste verhalen uit en gaan er een advent lang mee aan de slag. We mogen de hoop niet verbergen onder een stolp, we moeten haar delen met de hele wereld.