Anje Claeys. © A.C.
‘Zelfs in de dood is een kracht aan het werk die verbindt’
Door de dood heen vasthouden aan een nieuw begin. Geloven dat het weer lente wordt, dat de liefde overwint. Hoe doe je dat?
Anje Claeys verloor een tiental jaar geleden haar hartsvriendin. Die eerste rouwervaring hakte erin en bracht haar in grote verwarring. Misschien beïnvloedde dat haar keuze om ook andere rouwenden te helpen. Het leven begrijpen, was al langer een drijfveer. Die had haar doen kiezen voor de studierichting biochemie.
Eenmaal mijn doctoraat afgerond, waren wel de hoe-vragen over het leven opgelost, maar niet de waaroms. Anje Claeys
Een carrière tussen proefbuizen in een labo leek haar te eng. Ze volgde een opleiding vrije grafiek en koos uiteindelijk resoluut voor de kunst.
Verbinding als sleutelwoord
Anje Claeys • Je verbonden voelen met je omgeving, maakt een mens gelukkig. We halen daar betekenis uit. Het leven heeft zin. Maar als je iemand verliest die voor jou veel betekende, dan wordt die verbinding verbroken. Met soms diepe eenzaamheid tot gevolg. Het leven lijkt plotseling zinloos.
Ik geloof dat schoonheid kan helpen om opnieuw verbinding te leggen als je rouwt. Anje Claeys
Verbinding is het sleutelwoord in het werk van Anje Claeys. © A.C.
Anje Claeys • Die schoonheid zit in heel eenvoudige dingen: de natuur, het menselijke lichaam, sobere technieken en materialen. Ook mensen die van zichzelf vinden dat ze niet kunnen tekenen, kunnen met diepdruk de mooiste creaties maken. Daarom nodig ik rouwenden uit om samen een creatief traject af te leggen. Ze vertellen hun verhaal, we zoeken naar de betekenis ervan en gaan daar creatief mee aan de slag.
Lijden heeft op zich geen zin, maar is evenmin betekenisloos. Die betekenis achterhalen, is een proces dat geduld vergt maar ook bevrijdend en verbindend werkt.
Je ontdekt een onderstroom van dragen en gedragen worden.
God is wat mensen verbindt, een liefdevolle aanwezigheid zelfs in de dood. Ik ervaar die kracht heel sterk in het leven, soms zonder woorden.