'Zuster Lies, waarom denken we zo vaak vooral aan onszelf?'
Het 150-jarig bestaan van de congregatie vieren, is voor mij een heel sterke ervaring van leven en toekomst. Ik voel een nieuwe impuls om ons bij jongeren te laten kennen. Tijdens de moeilijke coronamaatregelen zocht ik urenlang welke activiteiten we de jongeren van het secundair konden aanbieden en naarmate mijn ideeën meer vorm kregen voelde ik me steeds energieker. De zusters zijn ook bij de jongeren van onze scholen, te weinig gekend, maar er zijn zo veel verschillende inrijpoorten om daar verandering in te brengen! En dan is het fijn als er vanuit de scholen ook positief wordt gereageerd en ze al op verschillende plaatsen aan de slag gegaan zijn met wat we uitgewerkt hebben.
Wie inspireert mij? Het antwoord lijkt zo snel gegeven: God, de Bijbel, de Heilige Geest, Maria Mazzarello, Don Bosco. Maar de grootste inspiratie komt misschien wel uit de jongeren zelf. Soms komen de internen zo onbevangen met vragen rond zuster zijn of ze vragen wat die psalm, dat woord, dat citaat betekent. Vorige week mocht ik met een van de internen nog een gesprek hebben rond kiezen voor het goede en hoeveel makkelijker het is om te kiezen voor jezelf. Dat we God daarbij om hulp mogen vragen, want dat we dat alleen niet zomaar kunnen.
De sterkste ervaringen in mijn leven als zuster van Don Bosco waren toch wel de maanden waarin ik vanuit Vides met jongeren vrijwilligerswerk ging doen in Congo, Mexico, Bolivië en Sicilië.
Samen leven en je inzetten met een crème van jongeren die niet kiezen voor zichzelf, maar zich helemaal geven, dat is zalig.
Als ik dan de gegevenheid van Maria Mazzarello en onze eerste zusters zie, dan merk je hoezeer ook zij leefden vanuit het motto: Gelukkig word je niet door te kiezen voor je eigen geluk, maar door anderen gelukkig te maken.
Morgen in de reeks ‘150 jaar zusters van Don Bosco’: zuster Marie Louise van den Daele.