Christenen doen almaar vaker aan zelfcensuur
Volgens een nieuwe studie, uitgevoerd in Frankrijk, Duitsland en de Latijns-Amerikaanse landen Colombia en Mexico, doen christenen onder druk van de groeiende seculiere onverdraagzaamheid almaar meer aan zelfcensuur. Volgens de onderzoekers is er sprake van zelfcensuur als een christen zijn geloof en religieuze overtuigingen niet openlijk betuigt, maar ook bij situaties waarin een christen zijn op geloof gebaseerde standpunten niet langer kan uiten over controversiële kwesties. Volgens het Europese Observatorium voor Onverdraagzaamheid tegenover Christenen (OIDAC) komt de vrije meningsuiting van christenen, en vooral van praktiserende christenen, door die seculiere intolerantie steeds sterker in het gedrang en vooral in ethische kwesties zoals abortus of onderwerpen die met seksualiteit of gender te maken hebben.
Volgens Madeleine Enzlberger, uitvoerend directeur van OIDAC, komen vooral jonge christenen onder sterke druk te staan om hun geloof op te geven of om dat nog openlijk te durven belijden, omdat de maatschappelijke kostprijs daarvoor te hoog is geworden. Volgens onderzoeker Friederike Boellmann, een van de drie auteurs van het rapport, is de houding niet het resultaat van vervolging of rechtszaken in de strikte zin van het woord. Maar de zelfcensuur is het gevolg van het onverdraagzame klimaat, waarbij de meest vijandige houding merkwaardig genoeg wordt aangetroffen aan universiteiten. De onderzoekers geloven niet dat de situatie in andere West-Europese landen betekenisvol anders is.
Madeleine Enzlberger is ervan overtuigd dat wij ons moeten bezinnen over de gevolgen van de heersende culturele mentaliteit op een pluralistische samenleving, waarin christenen hun op geloof gebaseerde standpunten niet langer kunnen uiten over controversiële kwesties zonder blootgesteld te worden aan zware sociale druk. Een van de onderzoekers zegt dat wij vaak aan geloofsvervolging denken wanneer mensen omwille van hun geloof gevangen zitten of strafrechtelijk worden vervolgd, of zelfs de dood tegemoet gaan vanwege hun geloof. Maar in seculiere landen neemt die de vorm aan van grote druk, met als het huiveringwekkende effect dat gelovigen niet langer de kans hebben of te veel angst hebben om nog iets te durven zeggen over of vanuit hun geloof.
Bron: OIDAC