Biografie vermoorde Nicolaas Kluiters nu ook in het Nederlands
Kunstenaar of jezuïet? Nicolaas Kluiters (1940-1985) twijfelde lang wat hij moest worden. Uiteindelijk kreeg de religieuze roeping het laatste woord, al bleef Kluiters op zoek naar schoonheid. Die vond hij in het hart van heel eenvoudige herders in de ruwe Bekaavallei in Libanon. Dat je in veel huizen nog altijd zijn portret aan de muren vindt, zegt genoeg. Hij ontdekte er wat het woord ‘pastor’ echt betekent en werd herder onder de herders. Herder van verloren schapen onder de herders. Herder in een door oorlog verscheurd land.
Nico Kluiters in een notendop
- geboren in Delft in 1940
- leert de jezuïeten kennen op het Stanislascollege
- volgt een kunstopleiding in Den Haag en wordt tekenleraar
- start het noviciaat in 1965 en wordt in 1966 naar Libanon gezonden om er te studeren op een instituut van de jezuïeten
- priesterwijding in 1972 en pastoor in de Bekaavallei
- In 1975 breekt de burgeroorlog uit, gericht tegen de overwegend christelijke en westers gezinde regering. De islamitische bevolking is sterk toegenomen door een miljoen uit Israël verdreven Palestijnen. Het land valt uiteen op religieuze breuklijnen.
- Op 14 maart 1985 wordt Nico Kluiters ontvoerd. Twee weken later, op 1 april, wordt zijn lichaam zwaar toegetakeld teruggevonden in een ravijn.
Biografie
Een jaar geleden werd een proces tot zaligverklaring opgestart voor Nicolaas Kluiters. Bij die gelegenheid begon Benoit Lannoo aan de vertaling van de biografie die de Frans-Libanese Carole Dagher over hem schreef. Geen dag te vroeg. Tijd om kennis te maken met een mooie mens, die zich te midden van het geweld afvroeg of het Goede veroordeeld is om altijd door het kwade te worden gekruisigd, alvorens te herrijzen.
Lees een fragment
‘Al zijn energie ging naar dat voortdurende doel van hem: het herstel van de dialoog en het vertrouwen. Soms werd hij als een koppig man bestempeld, als een man van karakter. Standvastig is echter een betere term om hem te omschrijven. Iedereen die hem persoonlijk gekend heeft, kwam onder de indruk van die combinatie van nederigheid en wilskracht, van zijn onafhankelijke geest en zijn voortdurende dienstbaarheid.’
‘Bovendien bleek hij een man van de actie te zijn, een bouwer... en aldus bracht hij hoop. Met het succes van zijn vele initiatieven in Barqa begreep hij ook zelf beter wat de zin van zijn zending was. ‘Het “wonder” van mijn roeping in de Bekaa is, dat ik heb mogen meemaken hoe bewoners van een dorp die elkaar bevochten, zijn veranderd in mensen die samen aan de toekomst bouwen’, schrijft hij in 1984.‘
De biografie maakt geregeld gebruik van teksten uit brieven van Kluiters zelf, zodat we hem echt van nabij leren kennen. Onderstaand citaat mag je best zijn testament noemen. Zeker in deze paastijd resoneert het sterk:
Eén is er die ons verlost heeft van het kwaad. Gespijkerd op het Kruis daalt zijn blik ook naar mij af en vraagt Hij mij: ‘Durf ook jij te geloven dat ik Liefde ben komen brengen in deze wereld?’ En Hij vraagt ook nog: ‘En durf jij mij te volgen voor het Heil van de Mensheid en van iedere mens?’ En verlegen naar Hem opziend, wat kan ik anders antwoorden dan dat ik mijn best zal doen?