Doorbraak? Paus verduidelijkt: ‘Lgbti-zegening is bespreekbaar’
De katholieke Kerk moet in haar streven naar pastorale omzichtigheid onderzoeken of er manieren zijn om lgbti-relaties te zegenen die de leer van de Kerk over het huwelijk niet veranderen, schrijft paus Franciscus aan de vijf gepensioneerde kardinalen die opheldering vroegen, met name Raymond Leo Burke, Robert Sarah, Walter Brandmüller, Juan Sandoval Íñiguez en Joseph Zen Ze-kiun. Terwijl de synodedeelnemers in Rome op retraite zijn voor de start van de eigenlijke synode, houden zij een ‘conservatieve tegensynode’ van een dag.
De brief gaat in op kwesties rond het gezag van de synode, de wijding van vrouwen en het zegenen van homoseksuele verbintenissen.
De vijf kardinalen hadden hun ‘dubiabrief’ (brief met twijfels) aan de paus geschreven op 10 juli. Het antwoord van de paus dateert van 11 juli, maar werd pas op 2 oktober openbaar gemaakt op de website van het Dicasterium voor de Geloofsleer, nadat de bewuste kardinalen een vervolgbrief hadden vrijgegeven. Op 21 augustus stuurden de kardinalen een tweede brief, nu met dwingend geformuleerde vragen waar hij met ja of nee op moest antwoorden.
Toen daarop geen antwoord kwam, publiceerden ze hun brief. Daarop publiceerde het Vaticaan het antwoord van de paus van 11 juli. ‘De paus heeft al op hen gereageerd’, verklaarde kardinaal Víctor Manuel Fernández, prefect van het Dicasterium voor de Geloofsleer. En, vrij vertaald: 'Hij hoeft niet naar hun pijpen te dansen.'
Huwelijk en lgbti-zegening
Het huwelijk is een ‘exclusieve, stabiele en onverbrekelijke verbintenis tussen een man en een vrouw, die van nature openstaat voor het verwekken van kinderen’, zo schrijft de paus. ‘Om deze reden vermijdt de Kerk allerlei riten of sacramenten die deze overtuiging zouden kunnen tegenspreken en suggereren dat ze iets als een huwelijk erkent wat dat niet is.’
Maar pastorale naastenliefde is ook noodzakelijk, en ‘verdediging van de objectieve waarheid is niet de enige uitdrukking van die naastenliefde, die ook bestaat uit vriendelijkheid, geduld, begrip, tederheid, bemoediging. Om die reden moet pastorale voorzichtigheid adequaat onderscheiden of er vormen van zegen zijn, gevraagd door één of verschillende personen, die niet een verkeerd concept van het huwelijk overbrengen.’
Paus Franciscus voegde eraan toe dat beslissingen die in specifieke omstandigheden worden genomen, niet per se een norm moeten worden die door een bisdom of bisschoppenconferentie wordt gereguleerd, waarbij hij opmerkte dat ‘het leven van de Kerk door vele kanalen loopt naast regelgevende kaders’.
Wijding van vrouwen
Op hun vraag of hij de verklaring van Johannes Paulus II over de wijding van vrouwen wil terugdraaien, schrijft hij: 'Niemand kan de huidige regels van de Kerk die de wijding van vrouwen verbieden, openlijk tegenspreken, maar het kan wel een onderwerp van studie zijn, zoals het geval is met de geldigheid van wijdingen in de Anglicaanse gemeenschap.’
Participatie en het hoogste gezag
In de brief werd voorts gevraagd of synodaliteit deel kan uitmaken van de bestuursstructuren van de Kerk als uitoefening van het hoogste gezag van de kerk, waarop paus Franciscus antwoordde dat synodaliteit ‘als stijl en energie, een essentiële dimensie is in het leven van de Kerk’. Hij merkte op dat de missie van de kerk ‘echte participatie impliceert: niet alleen de hiërarchie, maar het hele Volk van God om zijn stem te laten horen en zich op verschillende manieren en op verschillende niveaus deel te voelen van de reis van de kerk.’
‘Juist met deze vragen geeft u blijk van uw behoefte om deel te nemen, om uw mening vrijelijk te uiten en om samen te werken.’
Openbaring en culturele veranderingen
De kardinalen wilden ook weten of de goddelijke openbaring volgens de paus moet worden geherinterpreteerd ‘volgens de culturele veranderingen van onze tijd en volgens de nieuwe antropologische visie die deze veranderingen bevorderen’.
Antwoord: ‘Culturele veranderingen en nieuwe uitdagingen van de geschiedenis veranderen de Openbaring niet, maar ze moedigen ons wel aan om sommige aspecten van haar grenzeloze rijkdom, die altijd meer te bieden heeft, beter uit te leggen.’
Biecht en absolutie
In antwoord op een vraag over de noodzaak van berouw om absolutie te ontvangen in het sacrament van verzoening, zei paus Franciscus dat ‘we van de gelovigen geen al te precieze of bepaalde hervormingsvoorstellen moeten eisen die uiteindelijk abstract of zelfs egocentrisch worden.' De paus benadrukte dat priesters 'geen eigenaars zijn, maar nederige beheerders van de sacramenten die de gelovigen voeden.’
Bron: America