God en de kinderen - paus Franciscus [catechese]

Geliefde broeders en zusters, goedendag!

Ik wil deze en de volgende catechese wijden aan de kinderen en nadenken over de plaag van de minderjarige arbeid.

Vandaag wensen de blikken richten op Mars of op virtuele werelden maar met moeite kunnen we in de ogen kijken van een verlaten kind dat uitgebuit en misbruikt wordt. De eeuw die kunstmatige intelligentie voortbrengt en leven op andere planeten plant, heeft nog niet afgerekend met de plagen van de vernederde kindsheid, uitgebuit en dodelijk verwond. Laten we hierover nadenken.

Op de eerste plaats stellen we ons de vraag: welke boodschap geeft de Heilige Schrift ons over de kinderen? Het is eigenaardig vast te stellen dat het woord dat naast de goddelijke naam van Jahweh, het vaakst in het Oude Testament voorkomt het woord ben is , wat wil zeggen 'zoon'. Haast vijfduizend maal.

'Kinderen zijn het geschenk van de Heer, stamhouders zijn een beloning van Hem' (Ps 127,3).

Kinderen zijn een geschenk van God. Spijtig, maar dit geschenk wordt niet steeds met eerbied behandeld. De Bijbel zelf voert ons op de paden van de geschiedenis waar vreugdezangen weerklinken maar ook het gehuil van slachtoffers te horen is. Bijvoorbeeld, in het boek van de Klaagliederen lezen we: 'De tong van de zuigeling kleeft van dorst aan het gehemelte vast, de kinderen roepen om brood, maar niemand breekt het voor hen' (4,4); en de profeest Nahum, schrijft, met verwijzing naar wat in de oude steden Thebe en Ninive is gebeurd: 'Zelfs zuigelingen werden verpletterd op iedere straathoek' (3,10).

Laten we denken aan de vele kinderen die vandaag stervende zijn van honger en ontberingen, of verscheurd door bommen. Ook de pasgeboren Jezus werd meteen getroffen door de stormwind van Herodes’ geweld, die de kinderen van Bethlehem uitmoordt. Een donker drama dat zich in andere vormen herhaalt in de loop van de geschiedenis.

En zie voor Jezus en zijn ouders is er de dreiging van vluchtelingen te worden in een vreemd land, iets wat ook vandaag talloze mensen, kinderen treft (cfr Mt 2,13-18). Na de storm  groeit Jezus op in een dorp met slechte faam in het Oude Testament, Nazaret. Hij leert van zijn wettige vader Jozef het ambacht van timmerman (cfr Mc 6,3; Mt 13,55). 'De jongen groeide op en werd steeds sterker, omdat Hij vervuld werd van wijsheid en door God rijkelijk werd begunstigd' (Lc 2,40).

Tijdens zijn openbaar leven trok Jezus samen zijn leerlingen predikend van dorp tot dorp. Op een dag komen enkele moeders naar Hem toe en vragen Hem hun kinderen te zegenen. De leerlingen wijzen dat af. Maar op dat ogenblik doorbreekt Jezus de traditie die een kind beschouwde als een lijdend voorwerp. Hij roept zijn leerlingen bij Zich en zei: 'Laat ze bij Mij komen en houd ze niet tegen, aan wie is zoals zij, behoort het rijk van God'. Op die wijze duidt Hij de kinderen aan als voorbeeld voor de volwassenen. En plechtig voegt Hij eraan toe: 'Ik verzeker jullie  wie het koninkrijk van God niet als een kind aanvaardt, komt er beslist niet in' (Lc 18,16-17).

In een gelijkaardige passage roept Jezus een kind bij Zich, zet het temidden van de leerlingen en zegt: 'Ik verzeker jullie, als je niet verandert en wordt als kinderen, kom je het koninkrijk des hemels niet eens binnen' (Mt 18,3). En vervolgens waarschuwt Hij: 'Wie een van deze kleinen die op Mij vertrouwen ten val brengt, kan beter met een molensteen om zijn nek in volle zee gegooid worden' (Mt 18,6).

Kinderarbeid

Broeders en zusters, de leerlingen van Jezus Christus zouden nooit mogen toestaan dat kinderen verwaarloosd of mishandeld worden, dat ze van hun rechten beroofd worden, dat ze niet bemind en beschermd worden. Christenen hebben de plicht met kracht te verhinderen en met onbuigzaamheid te veroordelen het geweld en het misbruik dat op minderjarigen wordt gepleegd.

In het bijzonder zijn er ook vandaag nog teveel kleinen die tot werken gedwongen worden. Maar een kind dat niet lacht, een kind dat niet droomt zal nooit zijn talenten leren kennen en ze doen opbloeien. Overal ter wereld worden kinderen uitgebuit door een economie die geen eerbied heeft voor het leven; een economie die, door zo te handelen, onze grootste voorraad hoop en liefde verbrandt. Kinderen hebben een bijzondere plaats in het hart van God en al wie schade berokkent aan een kind zal met Hem moeten afrekenen.

Geliefde broeders en zusters, wie zichzelf beleeft als kind van God, in het bijzonder wie gezonden is om de Blijde Boodschap van het Evangelie aan anderen te brengen, kan niet onverschillig blijven: kan niet aanvaarden dat zusjes en broertjes , in plaats van bemind en beschermd te worden, beroofd worden van hun kindsheid, van hun dromen, slachtoffers van uitbuiting en uitstoting.

Laten we de Heer vragen dat Hij onze geest en ons hart opent voor de zorg en de liefde en dat elk kind, jongen of meisje, in mag groeien in jaren, wijsheid en genade (cfr Lc 2,52), door liefde te ontvangen en te schenken. Dankjewel.

Vertaald uit het Italiaans door Marcel De Pauw msc