De bénévoles zijn volwassenen uit alle continenten van de wereld. © Centre International du Bénévolat
Johan (61) was vrijwilliger in Lourdes: ‘Je ziet zoveel vreugde’
Deze week vinden in het Zuid-Franse bedevaartsoord de zogenaamde Lourdesdagen plaats. Internationale bedevaartorganisaties bereiden er hun komende bedevaarten voor en vieren er terzelfder tijd de feestdag van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes, nu zondag, 11 februari. Tijdens het pelgrimsseizoen, van april tot eind oktober, bezorgen talrijke vrijwilligers de vele bedevaarders en zorgbehoevenden onvergetelijke dagen, in de voetsporen van Maria en Bernadette. Maar ook in Lourdes zelf is er een vrijwilligerswerking actief, le bénévolat. De ‘bénévoles’ zijn zowel fysiek als mentaal sterke volwassenen uit alle continenten van de wereld.
Bénévoles tonen het universele karakter van het heiligdom.
Dagelijks zijn er tussen de tien en de dertig vrijwilligers actief. Ze bekostigen alles zelf, al biedt het heiligdom hen onderdak tegen een erg schappelijke prijs. Sommigen verblijven er een of twee weken, anderen meerdere maanden. ‘Wie je ook bent of wat je ook meedraagt, maakt niet uit. Bij Maria ben je altijd welkom’, klinkt het in de hoofdstad van de hoop.
Dienstbaarheid
Johan Plessers uit Zichen-Zussen-Bolder was een tijdlang beroepshalve betrokken bij de organisatie van de Limburgse diocesane bedevaart naar Lourdes. Nu hij met pensioen is, blijft de roep uit het Mariaoord hem bekoren. In september 2023 trok hij twee weken naar die heilige plek aan de voet van de Franse Pyreneeën, na een schriftelijke ‘sollicitatie’ en een aanbevelingsbrief van de bisschop van Hasselt. In zijn rugzak een stevige portie dienstbaarheid en motivatie, maar ook onverwerkt verdriet dat hij er even kon neerleggen, om naderhand weer voort te kunnen.
Je beleeft Lourdes niet enkel als vrijwilliger, je bent er ook pelgrim.
‘Uiteraard stel je je op de eerste plaats dienstbaar op, maar tussen de taken door tank je er ook vertrouwen en vind je er troost, dicht bij Maria’, vertelt Johan. ‘Wat mij erg aanspreekt, is hoe je als gelovige wordt geappelleerd. Wat doe je met je geloof? Bernadette Soubirous, het meisje aan wie Maria in 1858 verscheen, werd niet heiligverklaard omwille van de verschijningen, wel voor de manier waarop zij op die verschijningen heeft geantwoord.’
Internationaal onthalen
In tegenstelling tot de vrijwilligers van de bedevaartorganisaties voeren de bénévoles taken uit in dienst van het heiligdom. ‘Je maakt er deel uit van een internationale en interculturele ploeg en je staat in voor het onthaal in de brede zin van het woord’, legt Johan uit. ‘Dat kan gaan over bezoekers informeren, families helpen bij specifieke vragen of helpen bij de praktische voorbereiding van de liturgie. Maar ook een aangeboden arm aan een moeizaam stappend vrouwtje op de trap doet wonderen. Je begint er uiteraard niet zomaar aan. Als nieuweling krijg je eerst de nodige vorming. Zo probeer je in de verschillende infopunten niet louter de praktische vragen van mensen te beantwoorden, maar neem je hen ook mee in het verhaal en in de spiritualiteit van Lourdes. In de diverse kaarsenkapellen of op de plek waar je in meerdere talen het sacrament van verzoening kunt ontvangen, waak je dan weer over de sereniteit.
Elke dag opnieuw ben je getuige van de schoonheid van het geloof.
Je ziet zoveel vreugde ontstaan omdat mensen telkens opnieuw kunnen beginnen. Het is werkelijk ontroerend. Als bénévole zag ik er een open en onthalende Kerk, een helende Kerk ook. Lourdes is een ontmoetingsplek van alle volkeren. In mei ga ik zeker terug, dan voor een maand. Het is voor mij een geloofsgetuigenis, een engagement zonder persoonlijke verworvenheid, een verbintenis zonder echt te roemen op inzet en prestaties.’