Paus Franciscus roept enthousiaste Luxemburgers op om vrede te brengen en looft hun diversiteit

Paus Franciscus is vanmorgen aangekomen in Luxemburg. Hij is er om het 400-jarig jubileum te vieren van de verering van Onze-Lieve-Vrouw van Troost, de patroonheilige van Luxemburg. Maar ook het diplomatieke belang van dit nochtans kleine land wordt in het licht gesteld.

Welkom!

De aankomst verliep volgens plan. Om 9.56 uur landde het vliegtuig van de paus en zijn gezelschap op Findel. Met een rode loper wachtte de erewacht van het Luxemburgse leger hem op. Olivier Baldauff, Hoofd Regeringsprotocol, en Mgr. Franco Coppola, Nuntius in Luxemburg, stapten in het vliegtuig om de paus als eerste te begroeten. Nadien stapte de paus zelf uit en werd hij begroet door Groothertog Henri, Groothertogin María Teresa en premier Luc Frieden. In naam van honderd aanwezige jongeren overhandigden Sara en Fabrice een boeket bloemen aan de paus. Daarna zong de militaire band het pauselijke volkslied Inno e Marcia Pontificale, gevolgd door Ons Heemecht, het nationale volkslied van Luxemburg.

Luxemburg als voorloper van vrede

Eerstvolgende halte was het Groothertogelijk Paleis. Na de nodige ruimte voor officiële foto’s met de - traditioneel katholieke - dynastie, sprak de paus privé met de Groothertog en premier. 

Om 11.50 uur verliet de paus het paleis onder luid applaus van de menigte, die vrolijk “Papa Francesco” scandeerde. De regen kon hen niet deren.

In het Cultureel Centrum sprak de paus 320 genodigden toe. Het ging om vertegenwoordigers van de overheid, van Europese instellingen en van religieuze denominaties. De paus riep Luxemburg op om het voortouw te nemen in de creatie van ‘een nieuw tijdperk van vrede’. Het land ligt immers mee aan de basis van de Europese Unie en is thuisbasis van verschillende Europese instellingen. Vandaag klinkt er echter opnieuw vijandigheid op het Europese continent, aldus de paus, en hij waarschuwde scherp:

Luxemburg kan de wereld echter ook de voordelen van vrede laten zien, zo stelt Franciscus. Met iets minder dan de helft van zijn inwoners afkomstig uit andere delen van Europa en de bredere wereld, is het land bovendien een voorbeeld in het verwelkomen en integreren van migranten en vluchtelingen. ‘Om te dienen’, is het motto van Franciscus’ bezoek aan Luxemburg en hij verwacht het ook van alle Luxemburgse verantwoordelijken. De zorg voor waardigheid van eenieder, het gemeenschappelijke goed en internationale samenwerking zijn immers de dingen die naties écht groot maken, aldus de paus. 

De paus verwees ook naar het lage geboortecijfer in Luxemburg en bracht de hele zaal aan het lachen toen hij grapte dat westerse landen meer huisdieren dan kinderen hebben.

Tijdens zijn tocht naar het Cultureel Centrum zette hij zijn eigen woorden alvast kracht bij. Ondanks de regen stopte de paus om een peuter te zegenen die over de afbakening klom en riep hij een jongetje om naar de auto te komen. Ook bij aankomst bij het Bisschoppelijk Huis werd de paus naar kinderen toe gereden. Hij had zelfs snoepjes voor hen bij!

Todos, todos, todos

Na een rustigere namiddag was het tijd voor de ontmoeting met de katholieke gemeenschap. Omwille van de gietende regen wisselde Franciscus de pausmobiel intussen in voor een witte Fiat. Zo’n 10.000 gelovigen wachtten de paus op in en rond de Kathedraal van de Notre-Dame van Luxemburg. Hoewel geseculariseerd, identificeert het merendeel van de bevolking zichzelf nog als katholiek. Vooral de Portugese gemeenschap is er levendig aanwezig.

Het thema migratie kreeg veel aandacht. Aangezien zo’n 47% van de Luxemburgse bevolking van origine niet Luxemburgs is, speelt het sterk in dit land. Zuster Maria Perpétua Coelho Dos Santos (Congregatie van de Dienaressen van Onze Lieve Vrouw van Fatima) bracht dit naar voor als één van de drie getuigen vanuit het bisdom: ‘Diversiteit staat in het hart van de Luxemburgse Kerk. En hoewel ze elke dag een uitdaging vormt, ervaren we haar vooral als een bron van rijkdom.’

De paus nam zuster Maria bij het groeten heel hartelijk bij de hand en dankte het Luxemburgse volk voor al wat ze voor migranten doen in navolging van de bijbelse bekommernis om de weduwe, wees en vreemdeling. Het verwelkomen van de ander beschreef hij als een urgente nood in Europa en de wereld.

Aan het eind van de bijeenkomst wou de Luxemburgse Kerk een cheque schenken aan de paus. Hij zag eruit als een pijl met daarop het betekenisvolle woord ‘periferia’. De paus gaf het ontvangen geschenk echter meteen terug en vroeg het geld te gebruiken voor migranten.

De dansperformance van de jongerengroep Intimité Divine raakte bij de paus een andere gevoelige snaar.  Ze bracht een stukje van de voorstelling Laudato si’ over het leven van Franciscus van Assisi. De paus zag er echter meer in dan een oproep tot zorg voor ons gemeenschappelijke huis. Hij bejubelde de jongeren om de vreugde die hun dans uitstraalde: ‘Ons geloof is als een dans. Wees blije christenen; geen trieste, want dat is het ergste wat de Kerk kan overkomen.’

Dat deze dans van het geloof vraagt om onvermoeibaar volhouden, zag de paus dan weer geïllustreerd in een andere mooie traditie in de Kerk van Luxemburg: de lenteprocessie van Echternach. In navolging van de missionnaire inspanningen van de heilige Willibrordus mag ook de Luxemburgse Kerk niet berusten in teleurstelling, maar moet ze de uitdaging aangaan om in dialoog te treden met de maatschappij, aldus de paus.

Aan het eind van de bijeenkomst brachten jongeren het beeld van de ‘Troosteres der verdrukten’ tot voor de paus. Mgr. Hollerich opende het jubeljaar met een gebed: ‘Behoed de mensen die toevlucht zoeken onder uw mantel.’

De paus bracht een Gouden Roos voor de Notre-Dame mee, die Hollerich voor het beeld plaatste. Deze Roos is een pauselijke onderscheiding die vanaf de 20ste eeuw nog uitsluitend aan bedevaartsplekken wordt geschonken. In ons land viel deze eer ook al aan Scherpenheuvel te beurt.

Omstreeks 17.45 uur nam de paus afscheid van Luxemburg om te vertrekken naar België.