Samen Geroepen ~ Als Paasmensen zijn we 'tot hoop geroepen'
Het leven van christenen staat in het teken van de hoop. Hoop betekent niet gewoon optimisme en is ook niet naïef. Pasen en het evangelie laten inderdaad een perspectief zien dat verder reikt dan wat we zelf willen en voelen. Christenen horen de roepstem van de Heer die zegt: ‘Vrees niet – sta op – wees niet bang – Ik ben met je.’ Hopen is een vorm van vertrouwen dat God er altijd zal zijn, je bij je naam zal roepen en liefhebben, wat er ook gebeurt.
Christenen willen hoopvolle mensen zijn en ook anderen – zeker jongeren – hoop aanreiken.
Getuigenis
In deze sessie laten we 4 mensen aan het woord. Elk van hen brengt een persoonlijk getuigenis dat te maken heeft met geloof en hoop als jongere.
- Eerst het woord aan de jongeren! Een van hen getuigt over hoe hij hoop concreet maakt in de wereld en de kerk.
- Vervolgens de wereld waar jongeren thuis zijn: het gezin. Maar wat als dat gezin in armoede leeft? Waaruit put je dan hoop? Een mama getuigt.
- Een volgend getuigenis komt van een lerares: hoe tochtgenoot zijn van jongeren en hun hoop voeden op school?
- Tot slot komt de wereld van de kerk aan bod: jongeren vormen de hoop van de hele kerk, maar de kerk wil ook een bron van hoop zijn voor jongeren. Een bisschop getuigt.
Uitwisseling en panelgesprek
Na het luisteren naar getuigenissen is er tijd voor uitwisseling. Samen met degenen die naast ons zitten, gaan we in gesprek over de stellingen die op het scherm verschijnen. Belangrijker dan eensgezindheid is het getuigenis: het delen van elkaars visie en leven, luisteren en spreken.
De uitwisseling mondt uit in een panelgesprek. Dat bestaat uit de vier personen die in het eerste luik hun getuigenis presenteerden. Naast hun antwoord op de stellingen, is er gelegenheid om binnen te brengen wat tijdens de buurgesprekken aan bod kwam. Zo is er interactie met allen.