De moeizame en grotendeels mislukte kerstening van Japan
De Spaanse missionaris en jezuïet Franciscus Xaverius, eigenlijk Francisco de Yasu de Azpilicueta y Xavier, bereikte in 1549 dankzij een lift met een piratenschip wellicht als eerste missionaris Japan. Maar hij overleed al op 46-jarige leeftijd en kon zijn evangelisatie nooit voltooien. Het verkondigingswerk van de jezuïeten en de franciscanen richtte zich daarna vooral op de streek van Nagasaki en van 1600 tot 1610 kende de stad zelfs een bisschop, de Portugese jezuïet Luis Serqueira. Rond die tijd telde Japan naar schatting een half miljoen katholieken. In 1614 werden katholieken uitgewezen en kort daarna brak een tijd aan van een bloedige vervolging. Pas in 1891 werd het bisdom Nagasaki opnieuw opgericht.
Vandaag leeft in Japan een op vijf katholieken in Nagasaki.
Hoewel het katholicisme er nooit echt voet aan grond kreeg, speelt de paus hier om twee redenen bijna een thuismatch. Ooit was het een jongensdroom van Jorge Mario Bergoglio uit Buenos Aires om als missionaris naar Japan te trekken. Bovendien hebben de jezuïeten in de 16de een belangrijke rol gespeeld in de kerstening van Japan.
Door de strenge vervolging in de 16de en 17de eeuw en de isolatie van het land tussen 1639 en 1912 verdwenen de meeste missies. Maar vanaf de Meijiperiode, van 1868 tot 1912, stelde het land zich opnieuw open voor de rest van de wereld. Dat zorgde er onder meer voor dat de jezuïeten in de tweede helft van de 19de eeuw een prestigieuze katholieke universiteit in Tokio en verschillende colleges in het hele land konden oprichten.
Bron: I.Media/Kathpress.at
