Evangelie: Lucas 5, 1-11 — ‘Wees niet bevreesd, voortaan zult ge mensen vangen'
Op zekere dag stond Jezus aan de oever van het meer van Gennesaret, terwijl de mensen op Hem aandrongen om het woord Gods te horen. Hij zag nu twee boten liggen aan de oever van het meer; de vissers waren eruit gegaan en spoelden hun netten. Hij stapte in een van de boten, die van Simon, en vroeg hem een eindje van wal te steken. Hij ging zitten en vanuit de boot vervolgde Hij zijn onderricht aan het volk. Toen Hij zijn toespraak had geëindigd, zei Hij tot Simon: ‘Vaar nu naar het diepe en gooi uw netten uit voor de vangst.’ Simon antwoordde: ‘Meester, de hele nacht hebben we gezwoegd zonder iets te vangen; maar op uw woord zal ik de netten uitgooien.’ Ze deden het en vingen zulk een massa vissen in hun netten dat deze dreigden te scheuren. Daarom wenkten ze hun maats in de andere boot om hen te komen helpen. Toen die gekomen waren, vulden zij de beide boten tot zinkens toe. Bij het zien daarvan viel Simon Petrus Jezus te voet en zei: ‘Heer, ga van mij weg, want ik ben een zondig mens.’ Ontzetting had zich meester gemaakt van hem en van allen die bij hem waren, vanwege de vangst die ze gedaan hadden. Zo verging het ook Jakobus en Johannes, de zonen van Zebedeüs, die met Simon samenwerkten. Jezus echter sprak tot Simon: ‘Wees niet bevreesd, voortaan zult ge mensen vangen.’ Ze brachten de boten aan land en lieten alles achter om Hem te volgen.
Commentaar Valérie Kabergs: ‘Als de netten bijna scheuren’
Overvalt jou ook al eens het gevoel dat het allemaal wat te veel is? Dat alles wat je te doen staat en wat je jezelf oplegt nog maar even houdbaar is? Als een net dat op scheuren staat door de massa vissen die erin zit?
De netten die Jezus laat uitwerpen, scheuren niet. Het is ook opmerkelijk dat er niets wordt ondernomen om de last voor de netten te verlichten. De vissers hadden er bijvoorbeeld een aantal vissen terug uit kunnen werpen. De massa vissen blijkt echter te belangrijk om zomaar los te laten. De zwaarte wordt op een andere manier gedragen: door hulp te vragen en meer mensen erbij te roepen om de netten met vis in de boten te hijsen.
De vissen symboliseren de mensen die Jezus wil redden uit al wat hen de dieperik in kan sturen.
Dit verhaal staat vol symboliek en met logisch denken kom je niet ver. Zo is de opdracht van Jezus om overdag te gaan vissen merkwaardig. Het was in de nacht dat de meeste vissen te vangen vielen. Bovendien hebben de vissers er net een vruchteloze nacht opzitten. Daarnaast betekent het weinig goeds voor het leven van de vissen dat ze uit het water worden gehaald. Het gaat in het verhaal dan ook niet zozeer om de vissen, maar om het diepe waar ze worden uitgehaald. Dat diepe staat symbool voor gevaar en chaos. De vissen symboliseren de mensen die Jezus wil redden uit al wat hen de dieperik in kan sturen. Wanneer Simon Petrus zichzelf zondig noemt, wordt al snel duidelijk dat hij zich figuurlijk in dat diepe bevindt.
Jezus gaat niet weg van de chaos die zich op wat voor manier dan ook in ons nestelt. Anders dan Simon Petrus van hem vraagt, trekt hij er net naartoe. Meer nog, Jezus komt de mens met tekortkomingen zo nabij dat deze zich waardig genoeg voelt om Hem te volgen. Jezus redt mensen op een bijzondere manier. Hij spreekt er niet alleen over, maar laat het ook zien.
Voor God is niets onmogelijk, hoe diep de chaos ook is en hoe ongunstig de omstandigheden ook zijn, zo benadrukt het Evangelie. Ook als onze netten bijna scheuren, mogen we vertrouwen op een God die ons opvangt uit het diepe. Misschien kan God zelfs pas echt aan het werk gaan, wanneer wij het dreigen op te geven. Net zoals bij de vissers, wiens nachtwerk er zonder enig resultaat leek op te zitten.
Valérie Kabergs is redactrice bij Otheo en bijbelblogster.
